Yoldaydım, telefonum çaldı. En sevdiğim üç-beş arkadaşımdan biri önce hatırımı, sonra da nerede olduğumu sordu. Kavacık’tan Çamlıca istikametine doğru araba sürdüğümü söyledim.
-Bil bakalım, önümde kim var? Dedi.
Bir an düşündüm, ve yine en sevdiğim üç beş arkadaşımı hatırlayıp, birinin adını söyledim.
-Hayır, dedi. Cevdet Söztutan abi!..
-Öyle mii, yanına mı gittin? Dedim. Kandil günü aramıştım, konuşmuştuk birkaç dakika. Selamımı söylersin.
-Selamını söyleyeceğim ama, inşallah o çok güzel bir yere gitti. Cenazesi önümde, ve biraz sonra namazını
kılacağız, bu sabah vefat etmiş, haberin olsun istedim.
-İnnâ lillâh, ve innâ ileyhi râciûn.
Yazı aralarına koyduğumuz kalpçiklerin, işte en fazla yakışacağı bölümlerden biri.
Bir vefat haberi, dünyanın başka neresinde böyle ferah, böyle sevimli verilebilir? Ağlamak istiyorsun; sevinesin geliyor, sevinecek gibi olunca da doluyor sanki için!.. Cenazenin de hafifi, güzeli oluyor mu?
Elbette oluyor.
Ailesi ve yakınları ve sevenleri olarak başımız sağ olsun. Ben, başka ne diyeyim ki?.. Yazının devamını; sabrın ve şükrün örneği sevgili (rahmetli) Cevdet baba söylesin. Sizler de birer Fatiha’nızı esirgemeyin lütfen.
ÖLÜM
Bir ölüyü görünce, işitince yahut da
Kendi bedenimi de düşünürüm tabutta.
İSTİKAMET
“Her yol Roma’ya çıkar” nihayet bir tabirdir
Nereye gidersen git, istikamet kabirdir.
ALLAHIM
Buna zaten lâyıksın, beni bağışlarsan sen
Ben de zaten lâyıkım, eğer azap edersen.
HER NEFİS
Kıyamet günü vardır, o gün elbet gelecek
Parçalanacak gökler, yıldızlar çözülecek
Ve her nefis muhakkak tadacaktır ölümü
Sonradan da dirilip hesaba çekilecek.
NEDEN SONRA
Bir yolun sonuna geldim
Geldim amma neden sonra
Kendimle başbaşa kaldım
Kaldım amma neden sonra.
Gül için katlandım har’a
Yâr yolunda aldım yara
Haber saldım nev-bahara
Saldım amma neden sonra:
Gün oldu sarardım soldum
Gün oldu bittim mahvoldum
Gün oldu saçımı yoldum
Yoldum amma neden sonra.
Aldandım gençlik yaşıma
Su kattım pişmiş aşıma
Şimdi aklımı başıma
Aldım amma neden sonra.
Gâh kölesi oldum var’ın
Gâh esiri oldum kâr’ın
Kıymetini itibarın
Bildim amma neden sonra.
Çok dolandım sağı solu
Her yer fitne fesat dolu
Huzura götüren yolu
Buldum amma neden sonra.
Dilim, kalemim bir oldu
Bütün sırlar zâhir oldu
Söztutan da şâir oldu
Oldu amma neden sonra…
Stop
Muammer Erkul
29 Eylül 2005 Perşembe