Ben…
Bir zamanlar…
Seni görürdüm gözlerimde…
Ben… Bir zamanlar, severdim aynaları…
Su içen bir ceylan gibi yüzüme sokulup, bakardım kendi gözlerime…
Sen, benim gözlerimden; bana bakardın!..
Ben, bir zamanlar seni görürdüm gözlerimde…
Bir "aaahh" desem, buharlanırdı yüzü göllerin!..
…..
Şimdi is sarıyor kırılmış aynaları, her ahımda; tütüyor içim…
Tütüyor içim!..
Ben… Ben bir zamanlar seni görürdüm gözlerimde… Ben; sen gibi bakar,,, sen gibi güler,, ve sen gibi, severdim…
Sen gibi!..
Aynalar bana benzemezdi içimde sen varken;
Hani, toprak yolun bir adımlık çukurunda birikmiş suya benzemediği gibi gökyüzünün!..
Aynalar bana benzemezdi içimde sen varken;
Hani ben, parıldarken…
Hani ışıl ışılken; elektrik verilmiş ampulleri gibi, kristal avizelerin…
Ben, bir zamanlar…
Seni seyrederdim, su içtiğim göllerde seenn sanıp, aksimi!..
Ben, bir zamanlar; senn kokan nefesimden buharlanmış göllerin yüzüne yazardım adını, parmağımla!..
Ben, bir zamanlar; severdim seyretmeyi, aynaları…
Hani içimde sen varken… Hani, seni sızdırırken dışıma… Hani, seni yansıtırken; bilsem de sığmayacağını gökyüzünün, yüzüme!..
Ben, bir zamanlar severdim aynaları…
Ben, bir zamanlar severdim;
Sevilirken!..
Ceylanlar sokulur da pınar başına…
Kimse bilmeez;
Pınarların suyuyla mı doyar ceylanlar, yoksa ceylanların gözünden mi dolar pınarlar!..
…….
NOT: Sen İstanbul olsaydın isimli kitabımızı bulamadığını söyleyen okuyucularımız oluyor. Kitabın nerelerde bulunabileceğini, ve bulunması gereken hangi yerlerde ise bulunmadığını, lütfen 0212 551 32 25 numaralı telefona bildiriniz…
Marmara Evleri’nde, İhlas Yuva’da, Holding merkez binasındaki kitap reyonunda, ve Kuzuluk Kaplıca Evleri’nde de kitabımızı bulabilirsiniz…
Stop
Muammer Erkul
31 Ocak 2003 Cuma