Çocukluğumuzun anısına… (“Keepsies” – Idaho/A.B.D.)

2 yorum

  1. Ah Bilal!.. Çocukluğumuzun geçtiği sokaklardayız hala, eklediğin fotoğraftaki şu donmuş şekiller gibi. Misketlerimiz bile ceplerimizde! M:/

  2. Beykoz ve çocukluk kaçamakları…
    Misket oynadığımız, uçurtma uçurduğumuz, dizlerimizi yaraladığımız ve bi kırmızı elma şekerini görünce yaranın acısını unutuverdiğimiz sokaklar…
    Şimdi ya kırmızı elma şekerleri yok
    Ya da…
    Ya da uçurtmamızın ipinin ucu kaçmış…

    Ve şimdi ne yana kaçsak başımıza düşen buz taneleri…

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir