Biliyor musun; Düşler dökülür… Düşler üşüşür… Düşler doluşur kulaklarıma;
Gülüşlerinden!..
Üstüme yağan düşler ile, başıma üşüşen düşler ile, ve içime doluşan düşler ile serpilirim ben, bahara dokunmuş bir filiz gibi!..
…..
Biliyor musun;
Denizler bile düşlerimin rengidir…
Dalgalar, gülüşlerindir yani; düşlerimin üzerinde oynaşan!..
Biliyor musun;
Düşler saçılır başıma, gülüşlerinden…
Ve düşlere savrulur başım;
Tırmanıp gülüşlerine!..
Dinlenen bir nefes gibi yayılır kumsalıma, köpüklü dalgaların!..
Bunlar, düşlerimin üzerinde oynaşan gülüşlerindir ya, hani adına “dalga” denen!..
…..
Biliyor musun;
Bütüün bu denizler, düşlerimin rengidir; ve işte sen o yüzden “kendini” seyreder gibi olursun baktığında denizlere…
O yüzden gözlerini lacivert sanırsın…
…saçlarını mavi…
…hatta canını, camgöbeği!..
Canının göbeği bunun için köpürür düşlerimin ortasında!..
Biliyor musun;
Düşşşler üşüşür başıma gülüşlerinden;
Masmavi düşler…
Ve buseleri çağıran dişler gibi sıralı düşler!..
Stop
Muammer Erkul
26 Temmuz 2002 Cuma