Uyanmıştır şimdi kuşlar
Dev bir gece daha teslim olurken sabaha.
Biliyorum yorgundur omuzların… Hala… Sen yine de hatırla anne…
İlk çiğ tanesinin düşüşünü yaprağa…
Serçelerle uyandığımız sabahları hatırla… Mayısı hatırla anne… Mayısı hatırla…
Buralardan okullu çocuklar geçiyor. Çoğu kez kendimi görüyorum aralarında…
Sanki bir bayram günü…
Şiir okumak için koşuyorum okula…
İşte böyle anne çocuklaşıp bazen, dalıp gidiyorum ara sıra…
Ne güzeldir şimdi oraları…
Çoktan yayılmıştır poy kokusu dağlara…
O, poy kokusunu her hatırladığımda…
Anneannem geliyor anne aklıma sanki işten dönüşümü bekliyor.
Hala… Hala bekliyor mu acaba…
Beni soracak olursanız derslerim de sıhhatim de iyi…
İyiyim iyi olmasına da…
Siz olmadan çekilmiyor buraları…
Sabahları buz gibi…
Hele de yokluğunuzda daha soğuk…
Sisli Ankara.
Sonra… Suyun akıp gidişine benziyor zaman ve şarkılar…
Martıları hayal ediyorum denizin üzerinde… Gökyüzü sen olup düşüyor avuçlarıma…
Bütün çocukları kucaklamak geliyor anne içimden… Bütün… Bütün çocukları…
Yok… Yok… Ne yazsam… Anlatamıyorum, anlatamıyorum anne…
Ben… Ben bu şiiri…
Sığdıramıyorum satırlara.
Yaşamak, direnmektir yangın yürekli… Yaşamak direnmektir…
Kıymet Özbek
…