Duygu Bahçemiz (BİR MEZAR VAR – Nagihan Çelik)

Bir yerlerde bir mezarlık var,
Nerede bilmiyorum, ama eminim var.
Diğerlerinden farksız, onda da kabirler var.
Baharda otlar yeşeriyor, kışın üzerinde yağmur kar.
Kiminin kabri geniş,, kiminin çok dar.
İşte yerini bilmediğim o mezarlığın,
Benim için çok büyük önemi var.
 
O mezarlıkta bir karış toprak var,
Boş bomboş…
Bir gün dolmayı bekliyor,
O mezarlıktaki boş toprak, benim toprağım.
Bende ondan parçalar var.
Beni ona çeken ve götüren bir şeyler var.
Varlığından haberim var,
Beni beklediğinden…
Bir gün onun olacağım ben.
Beni saracak sımsıkı,
Kışın soğuktan, yazın sıcaktan koruyacak.
Zamanı geldiğinde benim en yakın dostum olacak.
Onda çok şey var bana hasret gibi,
Ben de onun hasretini duyuyorum ruhumun derinliğinde.
Kim bilir nerede…
 
Belki çok yakın belki çok uzak,
Ama varlığı muhakkak.
Hazır bekliyor var.
Dost olacağım böcek, ahbap olacağım yılandan,
Onun içinde mayalar var.
Belki doğdular beni bekliyorlar,
Belki de doğmak için daha zamanları var.
 
Uzaklarda bir mezarlık var,
Orada beni bekleyen bir kabir var.
Benim onların varlığından haberim var.
Kim bilir onlarla olmak için
Daha ne kadar zamanım var.
Bir mezar var meçhulde,
Ama o mezar benim mezarım.
Ölmesem de  o mezar benim mezarımdır.

Nagihan Çelik

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir