Günlerdir bekledim gelirsin diye
Neden gelmiyorsun canım dedecim?
Babam, annem, babaannem ağlıyor, niye?
Gelmiyorsun diye, canım dedecim…
Gökyüzü karardı, bulutlar doldu
Çiçekler kurudu, güller de soldu
Seninle yaşamak hayal mi oldu?
Artık gelmez misin, canım dedecim?
Yüzünü okşayan minik elimi
Yakalayıp tatlı tatlı öperdin
“Seviyorum” derdin, “ben güzelimi”
Sen Nazlı’nı başka türlü severdin…
Cicileri senin için giyerdim
“Ne güzelsin” demeni çok severdim
“Kucağından indirmese hiç” derdim
Şimdi kime diyeceğim dedecim?
Yüzüne baktıkça hep gülecektim
Gözünün önünde büyüyecektim
Senin kıymetini ben bilecektim
Ama beklemedin, canım dedecim!
Herkes veda etti “ağabeyine”
Cennet ehli doysun eşsiz sevgine
Ben doymadım senin hiçbir şeyine
Seni seviyorum, canım dedecim!
Ayşe Nazlı Ören
Ağlattı bizi Ayşe Nazlı Ablamız…
Ragıp
Kimden duysam onun adını hüzünleniyorum.
Dün gece imsak vaktine kadar resimlerine baktım.
Hiç uyumadan ağıtlar yaktım..
HAMZA EYDALI
Sözün bittiği, özlemin hiç bitmeyeceği yerdeyiz:(
SONGÜL MADEN
Ah Ayşe Nazlı’canım…
Ah mahzun kalan küçük papatya…
…
Ne yazılabilir ki daha başka…
Allah-ü teala sana iki cihanın bütün güzelliklerini versin. Amin.
Şirin Sultan…
Allahu teala en büyük sabrı, gücü, yardımı kıymetli aile efradına versin… Ne kadar çok yakın; o kadar büyük acı… Muhakkak ki öyledir…
Hicran Seçkin
Ahh…
Ayşe