Dünyada çekmiştin nice meşakkat,
Bazıları sanır her işin rahat,
Halbuki, çileyle geçmiş bir hayat,
Unutulmayacaksın Enver abi.
Geceleri ağladın, gündüz güldün,
Bir defa ölenle sen bin kez öldün,
Çiçekler içinde gonca bir güldün,
Sevginin şiarısın Enver abi.
Gönüldaşlarının Enver abisi,
Var mı ki dünyada senin gibisi?
Şefkat, iyilik, dostluk abidesi,
Sen hep yaşayacaksın Enver abi.
En hayırlı insan, hizmet edendir,
İnsana hizmeti görev bilendir,
Ebedi seadeti gösterendir,
Böyle anılacaksın Enver abi.
Biz etrafa boş gözlerle bakardık,
Sayende o büyükleri tanıdık,
Alim kim cahil kim iyi anladık,
Hikmet ehl-i insansın Enver abi.
Savunucusuydun ehl-i sünnetin,
Anlatılamaz ki senin hizmetin,
Bir gün anlaşılacaktır kıymetin,
Sen canımızda cansın Enver abi.
Acımız büyük yürek pare pare,
Gittin aramızdan buna ne çare,
Sen kavuştun şimdi mübareklere,
Artık hocamızlasın Enver abi.
Güzel insan ismin gibi en veren,
Mahzun insanları bile güldüren,
Ehl-i sünnetin yolunu bildiren,
Hak yolun aşığısın Enver abi.
Asla büyük göstermezdin kendini,
Gizledin herkesten yüksek ilmini,
Nasibi olanlar aldı feyzini,
Silsile yanındasın Enver abi.
Almak gelmedi aklına, hep verdin,
Kibir çok kötü bir hastalık derdin,
Nice zorluklara göğsünü gerdin,
Sığınacak limansın Enver abi.
Elhamdülillah kavuştuk nîmete,
Binbir çile ile kurdun gazete,
Verdin elimize eşsiz reçete,
Mübarekler safındasın Enver abi.
İlim, amel, ihlas en büyük gaye,
Garib gurabayı ettin himaye,
Bunlar ahirette eşsiz sermaye,
Hakikat ışığısın Enver abi.
Davan ehl-i sünnet, hikmet ehli zat,
Şimdi kabrindesin, huzur ile yat,
İnşallah edersin bize şefaat,
Dualarımızdasın Enver abi.
Salih Eroğul – Niğde