Muammer abinin bir yazısına yorum yazıyordum. Yazdıklarım yarım kalmıştı. Yazısı depremle alakalıydı. 17 Ağustos depremi ile alakalıydı… Ve benim kızım Sevgi bir 17 Ağustos günü doğmuştu. O depremde kaç Sevgi’mizi yitirdik bilinmez. Ama yaratıcım bana dünya tatlısı bir kız vermişti. Şüphesiz ölüm kadar doğmak da hakikat. Yazdıklarım uzun olduğu için o yazdıklarımın devamı silindi, devamını getiremedim. 1999 YILINDA ACILARI HEP BERABER YAŞADIK. Taşın da, kayanın da altına elimizi beraber koyduk. Ama giden gelmiyor. Sevgi ile çarpsın yürekler diyorum. Sevgi bütün musibetleri yener. Bütün acıları küllendirir. Bu vesileyle o günü anmış oldum. Kızıma hayırlı bir ömür diliyorum. Kalbinin hep sevgi ile atmasını…
İbrahim Arslan
Amin. Sıhhatli, hakiki güzelliklere götürecek güzelliklerle dolu bir ömür diliyorum Sevgi’ye:)
Hayırlı kul, hayırlı evlat, hayırlı insan olsun inşallah…
Aynı tarihler neleri getiriyoor, neleri götürüyor; dünya bu işte İbrahim…
Hicran Seçkin