Benim bir “Şekerli Teyze”m vardı, Allah rahmet eylesin; bize geldiği zaman, gitmesin diye ayakkabılarını saklardım!.. Çünkü o, çantasını açar ve küçük bir kesekâğıdı içinden akide şekeri çıkarıp bize verirdi…
Sizin de vardır benzeri hatıralarınız. Belki de ara sıra anlatırsınız; size kimlerin şeker verdiğini…
Çocuklar şeker sever ve kendilerine şeker verenleri de sever.
Çocuklara şeker verenler ise çocukları sevenlerdir…
Peki çocuklar nedir?
Gelecek!
Cevap basittir, nettir, kesindir: “Gelecek”tir çocuklar.
Soru ise şudur: Geleceği kuracak olan çocuklar, kimin elinden şeker yemiş çocuklar olacak?
Size üç tane çok iyi haber vermek istiyorum:
1-Yarınlarda, benim Şekerli Teyzem gibi iyilikle hatırlanabilirsiniz ve ardınızdan rahmetler okunabilir…
2-Her köşede envai çeşit şeker satılıyor…
3-Etrafınız çocuklarla dolu…
Bunlardan sevindirici bir haber daha duymuş muydunuz son günlerde?
Bu yazıyı yazmama ise şu sebep oldu:
Geçenlerde, evden çıktım. Sitenin bahçesinde, bizim blokun önünde 5-6 yaşındaki küçük çocuklar oynuyorlardı. Kenan Alp dedi ki arkadaşlarına, parmağıyla beni göstererek:
-İşte, şeker veren amca bu!
İşin kötüsü o an cebimde şeker yoktu, ama işin iyisi o günden sonra cebimin şekersiz kalmamasına dikkat eder oldum!
Stop
Muammer Erkul
08 Mayıs 2009 Cuma
Eveeet, aldık hem de bir kavanoz dolusu =)
T.K
Burnumun direği neden sızladı bilmiyorum, hele neden ağladığımı, hiç…
Ama dudaklarıma inen yaşlarım şeker tadındaydı…
Ben Meryem teyze değilim belki şuan ama, küçük Meryem’dim ben de, şeker veren amca için…
Babamın mesleği gereği, bir ilçenin köyünde oturuyorduk ve henüz arabamız yoktu…
KAYA amcam ulaştırırdı şehre bizi. Ve her arabaya bindiğimizde ablamla benim için muhakkak şeker sakız vardı. Bunu bilirdik ve koşardık arabaya, boynuna sarılırken kocaman gelirdi gözüme hep.
Ee bir de taksi kullanıyordu. Meryem’in gözünde o bir kahramandı, hem de şekerli kahraman…
Yarın sabahtan itibaren şekerli ‘abla’ olma yoluna ilk adımımı atacağım Rabbimin izniyle.
Sormuşsun ya Muammer abi sevindirici haber duymuş muydunuz diye? Hayır duymadım.
Ki sevindirici haber duymak kadar sevindirici bir şeyler yapmanın da güzel olduğunu anladım satırların sonuna geldiğimde…
Seni seviyorum Muammer ERKUL… :-))
MERYEM- YALOVA’dan
Ben hiç almadım.:-)
Herhalde ondan dolayı çantamda hep şeker bulundururum.
Onların böyle anıları olsun diye…
Çok güzel bir yazıydı.
Sevgiler kere sevgiler:-)
ZEHRA