Ben yazımı ağlamaktan yazamıyorum. Kelimeleri bir yazıp bir siliyorum. Özledim diye, "Enver abim" diye haykırasım geliyor. Elimde ne kalem duruyor, ne kağıt sanki herşey Enver abinin yanına gitmek istiyor. Bir yanım eksik, bir yanım ağrıyor. Gitmeseydin diyeceğim lakin ölümü öyle anlattın ki bize gitmediğini biliyorum. Hasta yatağından Anadolu’nun en ucra yerinden gelen birinin sıkıntısına deva bulmak için ağrılarını unutan, bir kalp kırılmasın diye yüreğini parçalara bölen Enver abim.
Ne yerin dolacak, ne özlemin bitecek.
Eminim ki sen yokken daha fazla bizimle olacaksın.
Artık Enver abi ne zaman gelecek diye değil. Enver abiye kavuşma hasretiyle yanacağız. Enver abi bir gönül ordusunun başkomutanıydı. Yakınındaki herkese, tanıdık tanımadık her insana sevgi aşılayan, içi kan ağlasa da tebessümünü esirgemeyen bir liderdi.
İşte bu gönül ordusu Eyüp Sultan Cami’nin avlusunda, evlerinde televizyonları başında Enver abiyi dualarla uğurladı.
Yaş itibari ile ve nasip çerçevesinde Enver abiyle bir hatıram oldu. Enver abi proje üreten, hizmet etmeyi dert edinmiş herkesi dinlerdi. Birgün nacizane haddim olmayarak bir projemi kendisine Cemil Aral abi aracılığı ile ilettim. Gönüllerine yatmış, memnun olmuşlar. Bursa ziyaretlerinde kendimi tanıtmamı istemişler.
Bursa’da sohbet bitti. Enver abi bana doğru geliyordu. Sanki herşey durmuştu. Bir ben, bir Enver abi vardı salonda, yüzüme baktı. "Bazı mailler alıyorum, çok hoşnut kalıyorum Maşallah" dedi. Enver abiyi ömrümde bir kerede olsa hoşnut etmenin huzuru çöktü üzerime, çünkü Enver abi her zaman, her yerde insanları memnun eden, elinde yokken veren, sırf insanlar mutlu olsun diye kendini yok sayan bir liderdi. Bir konuşmasında şöyle ifade etmişti."Beni besleyen insan sevgisidir."
"Bir bina düşünün üç katlı. Birinci katı sevgi, ikinci katı güven olsun. Bunlar olursa bir millette, bir ailede başarı arkasından gelir." demişlerdi. Enver abi şimdilerde Türkiye’nin ihtiyacı olan reçeteyi 2001 yılında bir konuşma ile vermişti.
Şimdi sıra bizde; İhlasla yapılan hizmetlerin devamı için, binlerce Enver abi göreve hazır beklemekte. Söz verdik birbirimize ayrışmak yok, kenetlenmek var. Surat asmak yok, tebessüm etmek var. Enver abiyi mahçup etmek yok, sevindirmek var. Beddua yok, dua var. Kalp kırmak yok, kalp kazanmak var. İslamiyetin nurlu ışığını kıta kıta dolaştırmak var. Söz verdik.
Allah rahmet eylesin, Allahü Teala şefaatlerine nail eylesin.
Hürmetler…
Kemal Furkan