Bazen gülümsemeyi unutuyor, ihmal ediyor veya etkisine inanmıyoruz. Sebebi ne olursa olsun; karşılaştığımız kişiler tarafından gülümseyen bir yüzle hatırlanmıyorsak, mesulü biziz. Daha da kötüsü; asık surat ve çatık kaşlarla toslaştığımız, asıl kendimiziz!..
Bana gülümseyen bir fotoğrafını yollasana, dedim. Biraz zaman geçti. Nihayet:
Küçükken gülümsüyormuşum ben, dedi!..
Fakat sanki sadece çocukluk resimlerim gülücüklü… Sonra bir dönem gelmiş, gülücüğüm solmuş… Ve bir daha da konmamış pembe kelebekler yüzüme…
Belki… Belki bir de; büyüyünce güleceğim sanırım…
Büyüyebilirsem!
Yok ama, dedim tam tersi. İyi dinle şu sözümü. Kulağın açık mı?
Büyürsem gülerim, değil;
Gülümsersen büyürsün!
Gülerken, güldükçe büyüyeceğine inan… Büyükler örnektir buna.
Kendimiz, kendimizi unutuyoruz çoğu zaman! Akıl etmiyoruz nasıl göründüğümüzü… Aynaların karşısındayız her dakika, ama görmüyoruz. Duvarlara asılmış aynalara bakarken gülümsüyoruz, o zaman kendimizi gülümserken görüyoruz; fakat konuşurken, yürürken, yani insanların arasında gülümsemek pek aklımıza gelmiyor!
Her insan birer aynadır!
Hem de yüzümüzün son şeklini hafızasında tutan birer aynadır!
Şimdi, sen; asıl hangi aynanın karşısında gülümsemelisin acaba?
Duvardaki aynaların karşısında kendini kontrol et. Fakat canlı aynaların, insanların karşısındayken gülümsemeyi unutma sakın!
İşte o zaman, bütün aynaları hep gülümserken göreceksin: Her insanı ve onların yüzünde kendi aksini, gülümserken göreceksin…
Stop
Muammer Erkul
08 Ekim 2010 Cuma
neden gülen biri yok
neden gülen biri yok
anne yok, baba yok
neden sokaklarda gülen yüzle gezen yok
hacı yok, hoca yok.
`öğretmenim` denenler
secdeye götürenler
sayın meclistekiler
küs müsünüz acaba?
a-b-c-`yi der iken
elif ba`yı sökerken
nolur gülüverin
ben güleni severim
bir tebessüm isterim
yoksa uçar giderim
neden sokaklarda gülen yüzle gezen yok
gülen yok, güldüren yok…
🙂
“Büyümesi için ona protein gerekli” diyen bir reklam vardı hani 🙂
Tabi ki orada bahsedilen “cüssenin” büyümesiydi.
Burada bahsedilen büyümek ise başka…
Yukardaki sözü buraya uyarlayacak olursak:
“Büyümesi için insanın gülümsemesi gerekli!”
..oluyor sanırım 🙂
Her gülüşümde çok gülmenin sonunun ağlamak olduğunu söyledikleri zamanlarda büyüdüm.
Ve hep korkmam ondandır güldüğümde acaba ne olacak ta ağlayacağım diye…
Keşke bıraksalardı da kuşku duymadan, tedirgin olmadan gülebilseydim.
Gülüşlerime gölgenin düşmediği tebessümler istiyorum yüz ifademde :):):)
Abi teşekkürler.
Gülmek için iki cihan saadeti gerek, kurtarırsak güleriz :))
Saygılar.