Hadi aç avuçlarını! [25 Ocak 2004 Pazar]

Kendini bir masal âleminde kabul et…
Bilinmez zamanlardan bu güne uçan sahipsiz kâğıtlardan mı okunacak masallar?..
Hadi aç avuçlarını;
Melekler konacak!..

Yoksa bilmiyor muydun;
Her yağmur ve kar tanesini, birer meleğin indirdiğini gökten…
Ve öyle çok olduklarını ki bu meleklerin, ne kadar yağarsa yağsın yağmur veya kar; sıra hiç birine gelemez tekrar…

"Rahmet"se gökten inen…
Merhamettir;
Her zerremiz var kalsın diye.
…..
Ve, tepemize isabet eden her damla, topuğumuzdan çıkmıyorsa delerek bizi, işarettir;
Tesadüfen düşmediğine!..

Masallarda bembeyaz örtülerden bahsedilir…
Masallarda huzurdan, sevinçten, hayata canlılık katan bir enerjiden bahsedilir,,, ya;
Yani şimdi…
Sanki masal yağdı üzerimize?..

Serip şehrimize beyaz örtüler;
Bir masal değil, "gerçeği" indirdi bize melekler!..

Bilmiyor muydun;
Her kar tanesini gökten, ayrı birer meleğin indirdiğini…
Bilmiyor muydun;
Öyle çok, ve öyle çok olduklarını ki bu meleklerin, ne kadar yağsa da kar ve yağmurun, her birine bir daha sıra gelmediğini…

Sen, ve ben, ve biz;
Şimdi birer "masal şehir"deyiz!..
…..
Bilinmez zamanlardan bu güne gelen sahipsiz kâğıtlardan okunacak değildi ya masallar?..
Al işte sana, "gerçek bir masal"…
Ama hadi… Hadi aç avuçlarını semaya;
Ve hadi, fısılda; duaların en makbul olduğu bir zamanda…

Stop
Muammer Erkul
25 Ocak 2004 Pazar