Hani dilsizdi yürekler?..
…..
Ve hani denizler sığmazdı bir damlaya?..
Hani, göğün gözyaşı değildi gözlerin?..
Ve hani gözlerinden saçmamıştın tohumunu denizin?..
…..
Hani sığmazdı koca ağaçlar bir tohuma; hani sığmazdı denizler bir damlaya?.. Ve hani…
Ve hani dilsizdi yürekler?..
Bilmiyorsun ki;
Kaç denizin buhar olup kaybolduğunu avuçlarımdan, içinde de ben olduğum halde!..
Bilmiyorsun ki;
İşte bunun içindir ellerimden çıkmayan ve dirseklerimden damlayan deniz mavisi!..
Bilmiyorsun!..
Bilmiyorsun, kaç deniz uçtu avuçlarmdan, üstelik ben varken içinde!…
…..
Bilmiyorsun, işte bunun için yok kadar uzağım; mavi avuçlarıma bile…
Kayboluşlarım…
Kendimi kaybedişlerim bundandır;
Denizleri kaybedişimdendir, avuçlarımdan!..
…..
Bir de kayıp oluşumdandır denizlerin içinde!..
İçimdeki denizlerin içinde!
Sormuş muydum, unuttum;
Hani dilsizdi yürekler?..
…..
Ve hani titremezdi yüreğin takıldığında tırnaklarıma?..
Benim…
Benim been;
Benim denizlerin yüreği!..
İçimdeki denizlerin yüreği!..
Stop
Muammer Erkul
20 Mart 2002 Çarşamba