Balıkesır, Ordu donatım er eğitim alayı, 80’li yıllar…
Ana baba kuzuları; ana-babalarını, abi-kardeşlerini ve gözü yaşlı sevdiklerini dışarıda bırakıp, Çayırhisar’ın nizamiye kapısından tek tek içeri giriyor ve asker ocağına teslim oluyorlar…
Kapıdan geçtikten sonra geriye dönüp, arkada el sallayacak kimsesi olmayan ve gözyaşları içinde bilmediği bir yerlere gidenler de var…
İşte onlardan biri de bendim.
Ben de tek başına Ankara otagarından otobuse binip, gelenlerdendim.
Birliğimize teslim olduk, o gece sivil elbise ile yattık. Sabah askeri kıyafetlerimizi alıp giydik ve sonra Kızpınarı’ndaki 4’üncü İkmal Bölüğü’ne doğru yola koyulduk…
Orada ne maceralar yaşadık, ne dostluklar kurduk, ne kavgalar yaptık.
…
İyi ama, hatıralarını anlatmak bile olsa yazı yazmak oldukça zormuş.
İşte şimdi gazete ve sitede her gün yazılar yazan ve yazdıklarını hepimizin okuduğu Muammer kardeşimle de (ben ordayken sonradan 4 İkmal’e gelmişti) orada tanıştık ve uzun süre birlikte askerlik yaptık.
İşte burada Hatıralar Sokağı bölümü açılınca; "bundan âlâ hatıra mı olur" deyip hemen elimde kalan üç fotoğraf buldum. Üçünde de resimlerimiz var…
İlk resim:
Ağzında sigara olan Siirt’li Halef Karataş, onun yanında ben Ümit Özbek, benim yanımda (evi İzmir’deydi) Mustafa Düzgören, kenardaki kim bilin bakalım?
.
.
Yeni çay ocağı açılmıştı. Adını ne koyalım denmişti. Şahbaz yüzbaşı da "ÜMO’NUN YERİ" yazın, demişti.
Bir ahşap plakaya "ÜMO’NUN YERİ" yazdırdım ve çay ocağına astık…
Adıyaman’lı Zeynel Abidin Sönmüş, Muammer ve ben… Elimdeki de çay ocağımın adı…
Bu fotoğrafta da herkes olmasa da çok kişi var.
Ortada Sami Şahbaz yüzbaşı… Sağ yanında Üsküdar’lı Emre üsteğmen… Solunda Mehmet Çağatay başçavuş
. Yüzbaşının nöbetçi subay kolluğu tarafında duran Muammer Erkul, başçavuşun sol omuzuna doğru eğilmiş olan ben Ümit Özbek… Benim solumda Mustafa çavuş onun yanında nöbetçi çavuş kolluğu tutan Yasin Sor…
En arkada camın önünden bakan Antakyalı Talip Bilgin, gene en arkada kepsiz duran Antepli Cumali Çürükoğlu (sonradan adını Avcıoğlu olarak değiştirmiş)…
En önde oturanlar Elazığlı Abbas, Urfalı Ramazan ve Tahir…
Ve diğerleri…
Aklıma geldikçe askerlik hatıralırımızı anlatırım tekrar…
Herkese sevgi ve selamlar
Ümit Özbek, Ankara
Ya ne kadar eskiymişsin resimler siyah beyaz…
Çok yaşlanmışsın üstad çooooook.
YILDIZ
İstediğin kadar “onsekizimdeyim” de abiciğim… Fotoğraflar hiç yeni çekilmişe benzemiyooor! :)))
Ama gerçekten sen neredeyse hiç değişmemişsin; yüzündeki kırışıklıkları, saçındaki beyazları saymazsak (başka neyi sayacaksak! ;)))
Hâlâ gençsin; bir de şu fotoğrafları saymazsak tabi!
..De; şu yaşı hiç değise “yirmi”ye çıkarsaydın, onsekiz yaşında askerlik yapılmıyor mâlumun 🙂
Şaka bir yana, çok çok çok teşekkür ediyoruz sevgili Ümit Özbek’e… Ve devamını da merakla bekliyoruz. 🙂
Yine aynı güzel gülüş… 🙂
Teşekkürler Ümit, bizi yaklaşık 30 yıl gerilere götürdün.
CUMALİ AVCIOĞLU
Siteye girdim eski günlere giderek mutlu oldum. Sizlerle tekrar biraraya gelme arzusundayım. Hepinize sevgiler sunuyorum.
SAMİ ŞAHBAZ