Hayatın yüzü [03 Eylül 2004 Cuma ]

Hayatın yüzü; bazen bir dostun, bazen bir düşmanın…
Bazen bir hasmın, bazen de bir sevgilinin yüzü gibi…
…..
Hayatın yüzü;
Gözü önünde olmalı insanın!

Dostum diyor ki bana:
İyi bak hayatın yüzüne!
Hayatın yüzü benim yüzüme benziyor; iyi bak benim yüzüme. Benimkinde hayatın yüzünü görmeye çalış…
…..
İyi bak hayatın yüzüne.
Önüne, arkana; sağına, soluna; üstüne, altına iyi bak…
Ama… Bir de “kalbine” doğru bak hayatın,,, hayatın gerçeğine doğru bak!..
Baktığın sanılsın, diye değil;
Görmek için bak, anlamak için bak!..

Sevgilim diyor ki bana:
İyi bak hayatın yüzüne!
Hayatın yüzü benim yüzüme benziyor; benim yüzümde hayatınkini seyret… Dikkat et. Ve görmeye çalış, herkes tarafından görül(e)meyenleri…
…..
Yüzümde beliren her çizgi, birlikte geçirdiğimiz zamanları anlatsın sana; hatıra defterleri gibi, ve sadece senin okuyabileceğin bir yazıyla!..
Yüzümün her satırı; dünden başlasın, yarına uzasın…
Ki uzansın, taa; bütün sayfaların okunacağı zamana!..
…..
İyi bak hayatın yüzüne; yüzüme bakar gibi…
Yazdıklarımıza ve yazacaklarımıza iyi bak!..

Hasmım diyor ki bana:
Hayatın yüzüne bakmak zaman kaybıdır, koşmana bak… Freni olmayan bir otomobil farı gibi hızlı ve hep daha ileride olsun gözün; çevrende… Ve yaşadığın zamanın derinlerinde… Ve bulunduğun mekanın ötelerinde değil!..

Düşmanım diyor ki bana:
Kapat gözünü, bakmaya uğraşma yüzüne hakikatin…
Alsın seni hayat, nereye götürürse götürsün kucağında!
Sırtında taşıma hayatı, hayata taşıt kendini.
Ne fark eder yüzünü görsen veya görmesen hayatın!

İşte bunca deyişleri duyduktan sonra dedim ben de:
Gözü önünde olmalı insanın;
Hayatın yüzü!
…..
Ve hayatın yüzü; bazen bir dostun, bazen bir düşmanın… Bazen bir hasmın, bazen de bir sevgilinin yüzüymüş gibi bakmalı insan, dikkat etmeli…
Baktığı sanılsın, diye değil;
Görmek için bakmalı…
Anlamak için bakmalı!
 

Stop
Muammer Erkul
03 Eylül 2004 Cuma

 

1 Yorum

  1. Tam da bu gün; böyle bir duyguyla uyanmıştım, fakat o duygunun adını koyamıyordum. Sen yetiştin imdadıma “iyi bak hayatın yüzüne” demekle; beni bana benden daha güzel anlattın. Evet hayatın yüzüne bakmak için uyandım, hayatı verene şükrederek, bu günde yaşamama izin verdiği için. Evini talan edişime aldırmadan,kızmadan,kırılmadan, kırmadan beni… Sırf ben mutlu olayım diye; baharı bir kez daha göreyim diye,bir çocuk gibi sevineyim diye… Birde bu gün “hayatın kalbine” doğru bakayım diye…

    İLİRYA

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir