Kırkambar (Profesyonelizm şartnamesi)

Profesyonellik, iş yapan herkesin benimsemesi lazım gelen bir düşünce ve davranış biçimidir.
Onun için isterseniz önce bu düşünce ve davranış biçiminin benim anladığım şeklini açıklayıcı misaller vereyim. Bunun başlığına da, “Profesyonelizm Şartnamesi” adını taktım. Şartname zaman içerisinde değişiyor ve gelişiyor.

PROFESYONELİZM ŞARTNAMESİ
Profesyonellik, sadece idare ve idareciye değil herkese ait bir düşünce ve davranış biçimi’dir. İşte bazı misaller:
  • Profesyonel, problemlerin üzerine gider; profesyonel olmayan problemlerin etrafında dolaşır ve hedefe hiçbir zaman varamaz.
  • Profesyonel, işine sarılır; profesyonel olmayan elinin ucu ile tutar.
  • Profesyonel, mesai saatlerini aşsa da işlerini neticeye ulaştırır; profesyonel olmayan, "sabah 8-akşam 6 sendromu"na yakalanmış, "Mesai bitti mi benim işim de biter" diyen otobüs yolcusudur (servis otobüsü).
  • Profesyonel, iş tanımından daha geniş bir sorumluluk hissi taşır; profesyonel olmayan, "Ben burada sadece çalışıyorum"dur.
  • Profesyonel, iş tanımının dışına da taşsa işin gereğini yapar; profesyonel olmayana göre bu işler "Benim vazifem değil"dir.
  • Profesyonel, işlerini yerine getirebilmek için lüzumlui yetkiyi ne yapıp yapıp elde eder; profesyonel olmayan "Sorumluluk çok, yetkim yok" diye sızlanıp durur.
  • Profesyonel, yapabileceği işleri, "Ben bu işi yaparım" diye üstlenir; profesyonel olmayan bütün işleri, "Valla kardeşim ben profesyonelim, istediğim şartlar sağlanmazsa çeker giderim" diye kendini şartlandırır.
  • Profesyonel, kısıtları, manileri, engelleri aşmaya çalışan yapıcıdır; profesyonel olmayan her vesilede, "Bu şirket adam olmaz" diyen kronik mızmızdır.
  • Profesyonel, orta kaabiliyetli personelle de vazifelerini başarıya ulaştırabilir; profesyonel olmayan durmadan, "İyi adam yok ki!" diye mazeret öne sürer.
  • Profesyonel, üstlerini de idare etmeyi de becerebilir; profesyonel olmayan "Adam her işe karışıyor" diye şikâyet etmekten işini doğru dürüst yapamaz.
  • Profesyonel, "Bu işi yapmanın daha iyi bir yolu olmalı"; profesyonel olmayan "Biz bunları eskiden beri böyle yapardık" der.
  • Profesyonel, "Araştırıp bulalım"; profesyonel olmayan "Valla, hiç kimsenin bişi bildiği yok" der.
  • Profesyonel, bir hata yapınca "Benim hatam oldu" der; profesyonel olmayan "Benim suçum değil" diye mazeret üretmekle uğraşır.
  • Profesyonel, dinler; profesyonel olmayan konuşma sırasının gelmesini bekler.
  • Profesyonel, kaybetmekten hemen hemen hiç korkmaz; profesyonel olmayan kazanmaktan gizli gizli korkar.
  • Profesyonel, kendisine ayıracağı daha çok zamanı olsun diye hedefe daha kısa sürede ulaşmak için daha "sıkı çalışır"; profesyonel olmayan ise kendi kafasına göre takıldığı ıvır zıvır işlerle uğraşmaktan, neticeye ulaşacak işleri yapmaya zaman bulamayacak kadar "çok çalışır".
  • Profesyonel, söz verir; profesyonel olmayan vaad eder.
  • Profesyonel, "Olmam gerektiği kadar iyi değilim"; profesyonel olmayan, "Hiç olmazsa falanca kadar kötü değilim" der.
  • Profesyonel, izah eder; profesyonel olmayan lafı geveler (“Sadede gel” dedirtmekten bıktırır.)
  • Profesyonel. dumanlı havayı da sever; profesyonel olmayan yazdan başka mevsim tanımaz.
U. Bıçakçı

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir