Her “meee” seslenişini; meleklerin hatırlatılışı olarak işitiyorum son günlerde…
Bayram gelmiş, kapımızı tıklatıyor…
Evde miyiz?
Bana bakıyorlar, sana bakıyorlar… Hepimize dikiyorlar gözlerini ve sonra “meee…” diyerek yarım bırakıyorlar sözlerini!..
“Meee’leri” dinledikçe “melek’leri” anlamak lazım, eminim…
Bu satırların bir çocuk yazısına benzemesinin sebebi; çocukça duygularla yazılıyor olmasındandır. Çocuklar ve kuzular… Koyunlar, koçlar ve insanlar…
Kurban bayramlarında öyle bir vakit geliyor ki, işte o idrak anında hücre hücre şunu anlıyor insan:
Kurban; teslimiyet demek!
Yani; kurban olanın ve onu kurban edenin bir Sahibi var!
Hadi, dinleyin sizler de; benim gibi, duyacaksınız: Sanki şu “meee” sesleri, melekleri çağırış değil mi, başımıza?..
Bugünlerde, her yerde meee’ler…
Her yerde melekler.
Bakışıyoruz…
Gözlerini dikiyor ve “meee…” diyerek, henüz yarımken bitiriyorlar sözlerini… Bu me’ler nasıl olur da melek’leri hatırlatmaz insana?
Meleyişler birer çağırıştır, yakarıştır, isteyiştir.
Hiçbir çağırışınız karşılıksız kalmasın…
Bayram gelmiş, kapımızı tıklatıyor…
Evde miyiz?
…..
Kurbanlarınız kabul, bütün hayır ve ibadetleriniz makbul ve bayramınız mübarek olsun…
Stop
Muammer Erkul
27 Kasım 2009 Cuma