MUAMMER ERKUL’LU HATIRALAR – 4

 

 

 


Bir iki saat önce işyerini aramış, tarihi Çorlu tren istasyonunda (Bir tek orasını biliyordu.) buluşmaya karar vermiştik.
Hasretle kucaklaştık… İnanılmaz mutluydum…
-Planın var mı bu akşam? diye sordu…
-Yok dedim
-Tekirdağ’a gidelim mi?
-Cehenneme mi!? Gidelim…



Muammer abiler Çorlu’ya taşınmaya karar vermişti.
"Bul Beni" adlı kitabının çıktığı seneydi..
Yani 1997…
Ve baba kitabını imzalamıştı…
"Muammer Erkul’dan sevgi kervanının vazgeçilmez ve has gönüldaşı, kardeşim; Süleyman Eldeniz’e nice güzellikleri ve mutlulukları beraber kucaklaşmak ümidiyle… Sevgiler kere Sevgiler"
Bunları övünmek için yazmıyorum.
Çünkü seneler sonra yukarıda geçen cümleyi okuduğunda şöyle bir itirafta bulunmuştu;
"Bu kadar yapışık olduğunu bilseydim, böyle iltifatlar etmezdim sana…"
Olsun…
Yinede seni seviyorum be abi…

 

 

MUAMMER ERKUL’LU HATIRALAR – 4
Muammer abi Reno Flash marka arabasının kaputuna dayanmış beni bekliyordu.

 

Hep yazıyor ya; Çorlu’da beni şununla tanıştırdı, bununla tanıştırdı diye…
Onun bizi tanıştırdığı "Güzel İnsanlar’ın " yanında esamesi bile okunmaz bunların…
En önce Bilal AKÇAY’la tanıştırmıştım onu…
Sonra Ali KAYA, Burak GÖZ, Bilal AKER, İrfan FIRAT, Bayram KÖSE, Mehmet ERZİNCAN, Zekeriya METİN…
Ve rahmetli HETEM COŞKUN… Ve Çiğdem COŞKUN..

Yukarıda adı geçen, geçmeyen, başta Muammer ERKUL olmak üzere…
Benim yüreğim sizler kadar büyük değil…
Ama, Allah biliyor, hepinizi çok seviyorum..
Sizleri iyi ki tanıdım…
Ve dostluğunuza kabul ettiniz bu virane’yi…

HETEM COŞKUN…
Doğrusu Ethem olacak değil mi?
Denizli nufüs müdürlüğündeki memur "Trakyalı" olunca, Ethem, Hetem olur işte böyle…
Yüreği boyundan büyük çocuk…
Askere giderken, yazı yazmayı sevdiğimi bildiği için, sıkı sıkı tembih etmişti..
"Beni mektupsuz bırakma e mi? diyerek…
Mektuplaşmıştık bol bol.
Gelmeden önce sormuştu ne istersin Yüksekova’dan (Hakkari) diye..
Küçük bir taş parçası istemiştim…
Orasıda bizim ülkemizin bir parçası diye…
Getirmişti…
Üzerine tarihini yazdığım bir dosya kağıdına sarıp arşivime kaldırmıştım.
Çorlu Sağlık mahallesindeki nişanlarına gitmiştik cümbür cemaat…
Fazla erkek egemen bir topluluk olmayalım diye içişleri bakanlarını da götürmüştük.
Geçen Çarşamba yine o eve gittik Hetem kardeşim.
Size okunan hatimlerin duasını yaptık…
Sizleri andık, gittiğiniz yerde mutlu olduğunuzu bilerek..
Ve ne mutlu bize…
Senin gibi bir dostumuz vardı.
Gülen bir yüzün vardı, unutmayacağımız…
NOT: Bu yazıyı okuyanlardan bir ricam var.
Muammer abinin "Bul Beni" kitabındaki "Seni Seviyorum" adlı yazıyı, lütfen, tekrar okuyun.
Şimdiye kadar yazdıklarımın ve bundan sonra yazacaklarımın ana fikri o yazıdır.
Tabi biz Muammer abi kadar kısa söyleyemediğimiz için başınızı şişirdik.
Hakkınızı helal edin. (S.E:)

 

2 yorum

  1. Okuduk; bekliyoruz merakla… 🙂

    KARANFİL

  2. Görüşmeyeli çok uzun zaman olmuştur. Ama hala bir gazete yazını saklarım. İyi ki sizi tanımışım. Eminim çok güzeldir yazacakların Süleyman, Saygıyla…

    YILDIZ

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir