Uçurtma müzesi olur mu?
Olmaz mı?..
Olmuş işte!..
31 Mayıs Cumartesi günü, Üsküdar…
İkindi suları.
Eskii-i-i bir ahpabımın yanındayım; ki o da eskii-i-i zamanlardan beri bu işle uğraşır…
Kim bu adam?
Her boy uçurtma ve uçurtma ile ilgili 500 civarında malzeme…
Mehmet Naci Aköz; yani sülalesinin yüz karası(!). Herkes iş güç sahibi oldu ama o hala çocuklar gibi uçurtmaların peşinde tepe-meydan geziyor; ceplerinden ipler çiviler yapışkanlar, bagajından kağıt paketleriyle uçurtma kuyrukları fışkırıyor. Allah akıl fikir versin!
Bu sene de evini satmış, parasıyla (üzerinde sarı kırmızı ve diğer renklerde toplar bulunan) 30 bin tane uçurtma yaptırmış…
Üstelik bu adam, kendi aklına uyan uçurtma meraklılarını da topluyor ve uluslararası gösteriler düzenliyor ki, birkaç tanesine ben de katıldım…
Bu arada parantez açıp söylemekte yarar var; Naci Beyin uçurtma konferanslarında isim vermeden bahsettiği kişi de bendeniz oluyorum ki, fakîrin Türkiye Çocuk Dergisi'nde çalışmaya başladığı sene; (o zamanki ismiyle Eyüp Kardeş Uçurtmaları ve Türkiye Çocuk Dergisi bilrikte) ilk uçurtma yarışması yapılmıştı ve kupalar, ödüller verilmişti uçurmacılara, Üsküdar Şemsipaşa sahilinde…
Naci Aköz, Ejderha uçurtma ve Muammer Erkul
Herkes büyüdü…
Naci Aköz'ün oğlu Eyüp kardeş bile büyüdü; hatta (haberi var ya sitemizde) baba oldu…
Bir tek Naci'cik büyümedi; hala uçurtmaların peşinde…
Bir de Muammer'cik büyümedi; hala Türkiye Çocuk Dergisi'yle uğraşıyor!
(Malumunuz; "Seyyahıfakirfakir Muammer Çelebi" ismi altında gezip tozup anlatıyoruz ya şehirleri, ilçeleri, yöreleri…)
Bunca girişten sonra gelelim İstanbul Uçurtmacılar Derneği'ne.
Geldik zaten…
Eminim ki bu mekan tarihe geçecek günün birinde ki işin bir ucunda ben de varım ya, olaya bakışım daha yakından…
Naci anlatıyor; "bilmem kaç ülkeden gelmiş 500 civarında uçurtma, belge, obje…"
-Ya ben bunları biliyorum zaten: Minicik madeller, hayvan şeklinde olanlar, Budistlerin tapındıkları şekillerde olanlar, ahtapot, öcü, kuş, plastikten, sazdan, falaan filan… Çoğunu daha önce de gördüm bunların. Hatta Japon uçurtmacılarının piri olan (adını ezbere yazamıyorum) o adamın tek ipte dizili yüz parçalık uçurtmasını uçurttum, sonra Endonezyalı ile karısı Tinton'un yelkenli gemi şeklindeku uçurmalarını nasıl kurduklarını izledim, Hindistanlı Abdülmalik'le, Almanla, Hollandalıyla, Amerikalı uçurtma fabrikatörüyle tanıştım…
Bunları zaten hemen hemen her gazeteye her ekrana söyledin şimdiye kadar…
Sen bana… Burayı… Ne zaman… Gerçek bir UÇURTMA MÜZESİ görüntüsüne çevireceksin, onu söyle…
Surat, dişler, dil gerçek bir maket, biblo, heykel gibi ince ince işlenmiş;
yani karanlıkta görse korkar insan!
-Haklısın! Haklısın ama, duvarlar yetmiyor…
İnceliyorum; hareketli paravanlar bakıyorum… Çünkü uçurtma dersleri verirken burası kalabalık oluyor. Sergilediğimiz malzemeleri hareketli paravanlar/panolar ile kenara çekebilirsek, bütün işleri aynı anda/birlikte yürütebileceğiz…
Herşeyin gönüllüleri olması lazım; uçurtmanın bile…
Seviyorum bu (bazılarına göre iki tahtası noksan) adamı, hem de eskiden beri…
Çıktıktan sonra gözüme çarpıyor;
..ve bulunduğumuz binanın, taa sokağın başından itibaren gözüken köşesini göstererek;
-Şuraya da boydan boya "UÇURTMA MÜZESİ" yazsana, diyorum…
-Yazacağım zaten, diyor Naci…
…
Yaşasın;
Uçurtma Müzesi yakında gerçek bir müzeye benzeyecek ve sizlerle orada da buluşabileceğiz!
🙂
Mehmet Naci Aköz UÇURTMA MÜZESİ zaten gerçekten Uçurtma Müzesi.
Müze nedir?
Belli ürünlerle elde edilmiş kültürel ve tarihsel objelerden / ürünlerden oluşmuş KOLLEKSİYONLAR değil midir?..
Buyur sana kolleksiyon
16 Ülkeden ürün,
500’ün üzerinde parça,
Her bir ürünün ayrı ayrı hikayesi var…
Çocuğun da, büyüğün de, kadının da, erkeğin de ilgi alanına girebilen ürünler…
Yaklaşık 22 yılda toparlanmış…
Ülkemizde kurulmuş ilk ve tek resmi kuruluş Mehmet Naci Aköz UÇURTMA MÜZESİ.
Eh bu kadar yetmiyor mu?
Hoş biz de Topkapı Sarayı ile aşık atmıyoruz, boyumuzu biliyoruz… 🙂
İnşallah yaşarsak, sağlığımız el verirse, bir kaç yıl sonra kocamaaaan bir UÇURTMA MÜZEMİZ olacak, 100’den fazla ülkenin bir kaç bin tane ürünü olacak inşallah…
Okuyanlar, dua bekliyorum.
Kalın sağlıcakla,
Rüzgarınız bol olsun…
MEHMET NACİ AKÖZ
İstanbul Uçurtmacılar Derneği Başkanı
Çocuk denince akla ne gelir!.. Misketler, bebekler, elma şekeri, bayram harçlıkları, leblebi tozu ve… Uçurtmalar.
Kırmızı bir uçurtmam vardı küçükken, parşömen kağıdından yapılmış. Annem mi yapmıştı babam mı hatırlamıyorum ama babamla uçurmuştuk, o aklımda. Çocukluğuma dair hatırladıklarımın arasındadır o kırmızı uçurtma, Beykoz çayırında rüzgâra ödünç verdiğim… Sanki elimde tuttuğum iple bir ucundan ben çekelerdim diğer ucundan rüzgâr… Çocukluğumla bağlantılarımdan biridir uçurtmalar ve bugün nerede bir uçurtma görsem o günlere geri döner ruhum.
Mehmet Bey iyi ki varsınız. İçimizdeki çocukla bağımızın kopmasına izin vermediğiniz için teşekkürler.
NOT: Bu arada farkettiniz mi, Muammer Bey’in gözleri nasıl parlıyor uçurtma görünce 🙂
ŞAHİKA ATEŞ
Naci bey merhaba:-)))
Uçurtmanın da müzesi olur muymuş?
Evet, demek ki oluyormuş:-)))
Valla bana çok enteresan geldi. Dergide çok güzel, renkli bir haber olur. Bana çözünürlüğü yüksek uçurtma fotoğrafları ve müze ile ilgili bilgi yollayabilirseniz, bu sayıda haber yapabilirim. En son uçurtma uçurduğumda süt dişlerim dökülmüş, yenileri çıkmıştı. Çok severdim uçurtma uçurmayı ve en yükseğe çıkardım, benim uçurtmam herkesinkinden yüksekte olsun diye. Bir gün iki katlı bir evin damına çıktım. Amcaoğlu aşağıdan uçurtmayı (çıtalı) tutuyordu; bırak dedim ve damın üstünde geri geri gitmeye başladım. Sonunda dam bitti tabi!..
En son havada uçurtmayla birlikte havalanıp yere çakıldığımı hatırlıyorum:-))))
Yeni çıkan 28 dişimin 20′ si dökülmüştü valla.:-))))
Ondan sonra da bir daha kimse beni uçurtma uçururken göremedi:-)))
Sevgiler…
ELİZAN
31 mayıs cumartesi Üsküdar…
Bugün TRT’de Uçurtma Müzesini büyük keyifle izleyenler arasındaydım :))
Başarılarınızın devamı dileğiyle…
ayşe:)