Söz…
Kimseye anlatmayacağım!
Hatta bana bile söyleme sırrını, ama şu an fısıldamalısın kendine…
Ya da sadece içinden geçir cevaplarını, aşağıdaki sorulardan sana uygun olanların…
Sen, okuyucu olsaydın, nasıl bir yazar görmek isterdin karşında?
Veya yazar olsaydın, acaba okuyucularının nasıl olmasını isterdin?..
Sen, patronu olsaydın bu şirketin, senin şu an yapmakta olduğun işi yapan elemanının görevini nasıl yapmasını isterdin; veya sen iş verdiğin şu eleman olsaydın, acaba patronunun nasıl olmasını isterdin?..
Sen, öğretmen olsaydın nasıl öğrenciler görmek isterdin sınıfında; veya öğrenci olsaydın sana ders anlatan öğretmeninin nasıl olmasını isterdin?..
Sen, evlat olsaydın nasıl bir ana yahut baba görmek isterdin karşında; veya sen baba ya da anne olsaydın acaba evladının nasıl olmasını isterdin?..
Sen, yolcu olsaydın nasıl bir minibüs şoförünün kullanmasını isterdin bindiğin vasıtayı; veya şoför olsaydın acaba yolcuların nasıl olmasını isterdin?..
Sen, çöpçü olsaydın; sen, kapıcı olsaydın; sen, postacı olsaydın; sen, gazete dağıtıcısı olsaydın; acaba mahallelinin sana nasıl davranmasını isterdin; veya sen, acaba nasıl davranırdın çöpçüye, kapıcıya, postacıya, gazeteciye?..
Sen, mahallenin kasabı, manavı, bakkalı olsaydın vatandaşın nasıl olmasını isterdin; veya sen, acaba nasıl bir kasabın, manavın, bakkalın dükkanına girmek isterdin?..
Sen, bu evin erkeği olsaydın acaba eşini nasıl görmek isterdin?..
Sen, oturduğun evin hanımı olsaydın, acaba kocanın sana nasıl davranmasını isterdin?..
Evet, empati için hayal kurmak, rüyalanmak gerekiyor; ama atlar bile rüya görüyor!
Halbuki sen insansın…
İnsan olduğun için zaten…
Zaten sen, insan olduğun için; kendini bir diğer insanın, karşındakinin, yanındakinin yerine koyabilirsin!..
Öyle değil mi?
Stop
Muammer Erkul
07 Nisan 2005 Perşembe