Tezgahın tek metresi [11 Şubat 2005 Cuma]

Belki hiç topaç çevirmemiş olanlar vardır aranızda, ama fırıldak görmeyen yoktur. Gezerek veya olduğu yerde fıldır fıldır döner bunlar, sivri uçlarının üstünde…
“Bütün dünya çevremde dönüyor” vehminin toplandığı işte bu noktanın adı; “ben”dir!..

Ben, en akıllıyım…
Ben, en akıllı olduğum için ölçerim bütün akılları ve söylerim akılsızları…
Ben, manifaturacı tezgahındaki tahta metre gibiyim. Ki yüzlerce top kumaş beni ölçmeye muktedir değilken, ben kendimle kıyaslarım hepsini; ve gösterdiğim yerden kesilir onların boyu!
Ben, en akıllıyım!
…..
Bunu böyle diyen kaç kişi yaşıyor yeryüzünde dersiniz?
Veya, şöyle sorayım;
Yeryüzünde kaç insan yaşıyor?..

Anladığım ne biliyor musunuz; bunca anlama çabasından sonra?..
Her aklın ölçü olduğu…
Aklın ölçü olmadığı.
Aklın ölçü olmadığını her aklın anlamadığı!..

Ne bunlar, böyle alt alta dizilmiş ve kendi kendiyle çelişen sözler?
Hayır… Bunlarda çelişki yok ve üstelik her cümle büyük büyük insan yığınlarını gösteriyor.
Her akıl ölçüdür; yani böyle inatlaşır her akıl. Hatta; kumaş tezgahının tek ölçüsü benim, der..
Akıl ölçü değildir; çünkü her akıl birer ölçüyse ve insan sayısı kadar farklıysa bu ölçüler, doğru olan, ve değişmemiş olan, ve değişmeyecek olan acaba hangi ölçü, hangisinin ölçüsüdür?..
Bunu, yani aklın tek ölçü olmadığını kim anlayamıyor, biliyor musunuz? Alnını yere çakmış halde, bir yandan kendi kolu bacağı savrulurken; bütün dünyanın ve hatta daha da ileri giderek madde ötesinin bile kendi “ben ölçüsü” etrafında döndüğünü sanan ve bunu haykıran fırıldaklar anlayamıyor…

Şimdi, bu lafıma alınanlar; dediğimi anlamadı…
Konuyu kavrayanlar ise sözlerime kızmadı!
Yani, az önce bahsi geçen mevzular; bu anlatılanlara kızmayanların anladığı gibidir ki, kızanlar kızmayanlardan sorup öğrensin!..

Belki topaç çevirmediniz hayatınız boyunca…
Belki fırıldak görmediniz… Belki direksiyon görmediniz… Belki inleye inleye dönen bir kağnı tekerleği de görmediniz…
Ama gözü olan güneşi gördü;
Fakat kendi dünyasının etrafında döndüğünü sandı; Merkür’de de olsa, Jüpiter’de de olsa, Ay’da da olsa!..

Ormanlardaki ağaçlar kadar çok bile olsa insanlar;
Her ağacın bulunduğu noktadan ayrı bir manzarası var dünyanın, ve her bir ağacın gölgesi, diğerine eş değil…

Stop
Muammer Erkul
11 Şubat 2005 Cuma

 

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir