Birkaç satır not yazıyordum, irkildim birden… Çünkü yazdığım kâğıdı okudum ki, şöyle yazıyordu: Ya sizler olmasaydınız!
Ya sizler olmasaydınız?..
Olmasaydınız!
Mesela; ayna ne gösterebilir, bakan olmayınca? Yolu olmayan şehirler neye benzer veya anlamı ne kadar olur şehirlere çıkmayan yolların?..
Okuyanı olmayan mektuplar; göğü vuran oklara benzerdi! Öyle değil mi?
Çoğu zaman düşünmüştüm ve hep aynı sonuca çıkarmıştı bu yol beni: Ya sizler olmasaydınız! Sizler olmasaydınız; ben acaba kim olurdum?
Hani, buluta bakar çiçekler, yüzlerini ona dönerler… Fakat o değildir rahmeti veren;
Bulut, aracıdır yağmura!
Bulut aracıdır ama, lezzet tepsisini elinde taşıyan hizmetçiyi görür göz!
Hâlbuki hediye Sultan’ın ihsânıdır!..
Çoğu zaman düşünmüş ve sonunda anlar gibi olmuşum; bulutların, çöllerden geçerken, neden yağmur bırakmadığını!.. Ve anlar gibi oldum; sizler olmasaydınız hâlimin ne olacağını!
Çiçekler istemese, su akmazdı belki de gökten; bebekler muhtaç olmasa, süt çıkmazdı göğüslerden! Sis bile gıdası çoğu yaprakların; çamuru bile emen kökler oluyor…
Yazıyordum işte, irkildim birden… Çünkü baktım ki yazdığım kâğıda; “Sizler olmasaydınız, kim bilir ne olurdum” yazıyordu!..
…….
Türkiye Çocuk Dergisi’nde “Seyyahıfakir Muammer Çelebi” sayfalarımız olduğunu… Her ay bu sayfalarda bol resimli gezi yazılarımızın çıktığını biliyorsunuz. Bu ayki sayıda “Bağlum” işlenmişti. Önceki sayıda “Pamukkale” vardı ve bir sonraki sayı için “Göreme, peri bacaları”nı anlattık…
Peki ben bunları niye anlattım? Şu müjdeyi vermek için anlattım: TÜRKİYE ÇOCUK ve YEMEK ZEVKİ Dergileri, isterseniz artık kapınıza gelecek!
www.turkiyecocuk.com.tr ve www.yemekzevki.com.tr adreslerinden dergileri inceleyebilir… Veya (0212) 454 25 17 numaralı telefondan veya hakkigunerkan@img.com.tr adresinden bilgi alabilirsiz.
Stop
Muammer Erkul
21 Kasım 2008 Cuma
“Ya olmasaydınız?” derseniz bize,
“Ya olmasaydınız?” deriz size.
“Ya olmasaydıK”
… 🙂
KEBİKEC
Senin olmama ihtimalini düşünmek bile istemiyorum abi. Sen olmasaydın…
Gözler ışıksız, yürekler sevgisiz, kağıtlar mektupsuz, kelebekler kanatsız, diller şiirsiz… Herşey siyah-beyaz olurdu bana göre.. En azından ben olmazdım! Olurdum da şimdiki ben olmazdım. Olamazdım sensiz, aşamazdım aşılmaz sandığım dağları. Acıya bile tebessüm etmeyi, kötüye bile el uzatmayı öğrenemezdim…
sen olmasaydın!!! içimdeki gerçek beni Keşfedemezdim ben, yazmaya heves edemezdim,,, gururumu toprağa gömemezdim… Eyy sevgi adamı, öyle ki; bu yazıyı görünce dehşete düştüm!.. Rabbim insanlar doğru yolu bulsun diye bir şeyi sebep edermiş, sen o sebebsin abi… Yolumuza ışık tutmaya devam et. Biz varız, çünkü sen bize emek harcadın tohum gibiydik… Sen suladın, büyüttün sevginle… Biz varsak bu senin eserin. Şükürler olsun Rabbime iyi ki varsın. İyi ki varız!..
(Aslında hiç bitirmek istemiyorum bu yazıyı.)
ESRA