Gözlerini parlatmayacaksa çikolatalar neden var?
Yalnızlık; bir pirinç tanesi gibi, demlenmeye çalışmaktır pilav tenceresi içinde!.. Yalnızlık, uyandığında böyle cümleleri zihninde bulmaktır!
Üzerin açılsa örtecek kimsenin olmamasıdır yalnızlık ve uykunda dönsen; kollarının, sarılacak kimse bulamamasıdır. Bir mesaj sesiyle uyandırılmak ümidiyle telefonla yüz yüze uyumaktır yalnızlık…
Rüzgârsız kalan pervane gibi sessizce beklemektir veya kendi hızıyla dönen topaçlar gibi nihayet yorulup bir yanına düşmektir!..
Yalnızlık, kalabalıklar içinde sana bakacak ve baksa bile seni görecek kimsenin olmamasıdır! Vitrinleri seyrederken gördüğün her güzel kıyafeti yakıştırdığın kimsenin olmamasıdır! Sana ışığını verip; karanlıktaki dolunay misali görünmeni sağlayan bir güneşin olmamasıdır…
Parlamamaktır… Görünmemektir… Işıldamamaktır yalnızlık!
Açılmış çiçekler, rengârenk gökkuşağı, incecik hilal, kayan bir yıldız, pembe bir bebek, yavru kediler, kızarmış gurup, yunus sürüsü; sis, kar, yağmur, bulut, deniz, gök veya herhangi bir başka şey gördüğün zaman, heyecan içinde onu anlatacak kimse bulamamaktır…
Yalnızlık, seslerin önemini ve sözlerin anlamını yitirmeye başlamasıdır… Yalnızlık; dualarının kısalmasıdır!
İçinden, dışarı çıkmaya çalışan bir gözyaşı damlası gibi; kendi gözünün pınarları başında titreyip durmaktır… Yalnızlık, üşümektir; yalnızlık ısınacak bir hayal bulamamaktır…
Yalnızlık; hatırladığın son koku da içinden uçup gider diye, derin bir soluk vermekten bile korkmaktır!
İçini yakan damlalar henüz dışarı süzülmeden onları tekrar birer birer yutmaktır…
Yalnız bırakanın bari acısı kalsın diye yazmamaktır yalnızlık, yazarak onu içinden çıkarmamaktır!
Yalnızlık; bir gözyaşı damlasının, içinde sürekli titreyip durmasıdır…
Muammer Erkul
07 Mart 2010 Pazar
Şu anki duygularıma ne güzel bir tercuman bu yazı… Yüreğine sağlık Muammer Abi… Bu kadar güzel anlatılabilirdi ancak…
Yalnız doğar ve yalnız ölürüz. ‘Yalnızlık paylaşılmaz, paylaşılsa yalnızlık olmaz’ demiş şair. Sanırım paylaşılabilen yegane şey, sevgi bu cihanda…
Lütfen siz de varsa birazcık da etrafınızdakilere ikram edin.
Yalnızlık, üşümektir; yalnızlık ısınacak bir hayal bulamamaktır… Bu sözlerle ne güzel anlatmışsınız üstadım yalnızlığı. Sevgilinin hayalidir yüreğimizi ısıtan. Bir başınalığımızı ve yalnızlığımızı unutturan yine sevgilinin hayali değil midir? Muhteşem bir yazı…
Biliyorum ki övgüye dair ne yazsam, kelimelerim kifayetsiz kalacak.
Bizleri aydınlatan duygu ışığınız hiç sönmesin ve aşkı sevgiyi kaleminize yansıtan yüreğiniz hiç yalnız kalmasın.
Tam beni anlatmışsın Muammer abi yüregine sağlık; ben bari acısı kalsın diye yazmıyordum, yazmaktan korkuyordum.
Siz çok güzel dile getirmişsiniz :'(
Ufuk(M)tan(M) doğan güneş(MMM); ancak penceremdeki perdeyi açarsam görebildiğim… Bazen de, perdenin kenarlarından kendiliığinden ordama süzülen pırıl pırıl, işil ışıl…
Hava bulutlu…
Bugünkü yazın da bulutlu, hem de yağmurlu…
Belde yalnızım galiba…
..sen de olmasan yani!
Yalnızlığın tarifi ancak böyle anlatılır, dedirttiniz… “Yalnızlık, kalabalıklar içinde sana bakacak ve baksa bile seni görecek kimsenin olmamasıdır!..”
En zoru da kalabalıklar içinde yalnızlık, olmalı.
Yüreğinize sağlık…
Sen yalnız değilsin ama güzel yazmışsın, vesselam!
Sen tek başına bile çok kalabalıksın hiç dert etme:)
Yalnız olmak böyle işte… Oysa her yağmur yağdığında duyardım sesini… Aşk ateşinin içinde yalnız kalıvermek nasıl kanatır insanı… Can yanar ses çıkarmaz… Pervane ateşi özler… özler… özler…
Yalnızlık üzerine “başyapıt” denilebilecek bir yazı… Tebrik ederim.
İki yalnızlık şarkısı bir beraberlik türküsü etmez…
Çok güzel yazmışsın yüreğine sağlık…
Ben de birşeyler eklesem beğenir misin acaba?
Yalnızlık bulutlu bir gecede gökyüzünde yanıp sönen tek bir yıldız gibidir, ışığını paylaşamayan. Yalnızlık karda uzayıp giden bir çift ayak izidir. Gelincik tarlasında acmış bir papatya gibi kimse tarafından görülememektir yalnızlık.
Yalnızlık el açıp gönülden ettiğin duaları gönderecek kimse bulamamaktır. Bir çift yaşlı gözün dışarıyı seyretmesi, kapının açılmasını beklemektir yalnızlık.
En yakınında olup elini uzattığında dokunamamaktır yalnızlık, hergün yanıbaşında olup ta gece tek başına kalmaktır.
Yalnızlık, birçok arkadaşın arasında bir dostunun olmamasıdır.
Dünyadaki üç büyük azap:
1-Mutlu etmek isteyip edememek.
2-Yatağa yatıp uyuyamak.
3-Gelmeyen birini beklemek.
Ayşe Gökkaya
Muammer Abicim, eline, kalemine sağlık… Her zamanki gibi dilimizin ucunda olup bir türlü ifadeleştiremediklerimizi çok güzel bir şekilde anlatmışsınn… Her şeyi ile harikaaa…
Sevgiler kere sevgiler…
“Vazgeçmedim, yazamıyorum…
Kolu kanadı kırık bir duygu bir duygu ancak bu kadar güzel anlatılabilir ve bir yazı ancak bu kadar güzel yazılabilir… Kaleminize sağlık…
Kalemine, yüreğine sağlık Muammer abicim içimizdeki duyguları çok güzel döküyorsun sayfalara. Allah seni yazılarından, bizi de senden ayırmasın.
Boşuna dememişler “yalnızlık Allah’a mahsustur” diye…
Herkese selamlar.
“Yalnızlık; hatırladığın son koku da içinden uçup gider diye, derin bir soluk vermekten bile korkmaktır!”
Az önce bu yazıyı okudum, çarpıldım.
Yok böyle bir edebi metin.
İlk defa duyuyorum isminizi hocam.
Bundan sonra takipçinizim.
Evet, takip edeceğim sizi.
Ve yakınlarıma da duyuracağım.
Herkese tekrardan selamlar.
Yalnızlık, seslerin önemini ve sözlerin anlamını yitirmeye başlamasıdır… Yalnızlık; dualarının kısalmasıdır!
Yalnızlık, kimi zaman kocaman bir boşluk, kimi zamanda her şeyden uzaklaşmak adına bir kaçış… Severim yalnızlığı ve benim felsefem ‘insan her zaman yalnızdır, ikinci kişiler hep gidicidir’. İki kişi ile yaşamaya alışmaktan ziyade tek yaşamaya alışın çünkü birileri ile yaşamaya alışmak çok kolay ama yalnız kaldığımızda kendimize bile tahammül edemeyiz. Kimse yoktur, ıssız bir yerdesinizdir ama beyniniz o kadar kalabalıktır ki istesenizde yalnız kalamazsınız…
Bırakın insanlar gürültü yapsın, bırakın avaz avaz bağırsınlar, siz kendinizle başbaşasınız ya yeter size. Yeter ki kendi sessizliğinizde boğulmayın…
Ne kadar yalnızım…