Yağ­mur mev­si­mi! [28 Kasım 2008 Cuma]

…..

Şükür­ler ol­sun; yağ­mur mev­si­mi ço­cuk­la­rı­yız… Ka­vu­ran ateş ve ku­ru­tan ku­rak­lık biz­den ön­ce­de kal­mış! Öy­ley­se za­man fi­liz gör­mek is­ti­yor ar­tık ze­mi­nin üze­rin­de, fi­liz­ler gör­mek is­ti­yor…
Han­gi fi­liz­ler?..
Yon­ca ile çı­nar bir­lik­te bur­nu­nu çı­ka­rı­yor top­rak­tan; ama bi­ri­nin öm­rü al­tı ay, di­ğe­ri­nin­ki al­tı yüz yıl!..

İm­kân­lar ve ih­san­lar yol aç­sa da fi­liz­le­re; ay­nı top­rak­ta­ki her fi­liz ken­di se­çi­yor “ne ola­ca­ğı­nı” ay­nı gü­neş ve ay­nı yağ­mur al­tın­da…
Ay­va­ya muş­mu­la, viş­ne­ye ki­raz aşı­sı müm­kün… Fa­kat hur­ma ağa­cıy­la eşek ça­lı­sı­nın da far­kı çok bi­ri bi­rin­den!..

Tat­lı söy­le­mek la­zım; çün­kü ilaç bi­le şe­ker­le kap­lı­dır, yu­tul­sun di­ye!.. Çün­kü dil acı­ya de­ğer­se, ila­cın vü­cu­dun acı­sı­na ulaş­ma­sı­na ma­ni olur! Kap­lan­mış şe­ker di­le de­ğe­cek acı­yı, için­de­ki ilaç­sa vü­cu­dun acı­sı­nı azalt­mak için. Bu­nu yap­mak da ko­lay, yut­mak da… Zor olan; ayı­ra­bil­mek­tir doğ­ru ile yan­lı­şı, şi­fa ile zeh­ri… Zor olan; in­ce bir şe­ker al­tı­na sa­rıl­mış ola­nın; “ne­fa­set” mi, yok­sa “ne­ca­set” mi ol­du­ğu­nu bil­mek­tir!
Her­kes bi­lir mi bu­nu?.. Bil­mez!
Hü­ner; za­ten bu­nu bil­mek de­ğil­dir; öy­le ol­say­dı ya­nı­lan çok olur­du…
Ma­ri­fet; bi­le­ni bul­mak!
Ke­ra­met­se; is­ti­ka­met­te kal­mak!

Pe­ki “yağ­mur mev­si­mi” ne an­la­ma ge­li­yor şim­di?
Şu an­la­ma ge­li­yor: Dün, kup­ku­ru çöl olan top­rak­la­ra rah­met ya­ğı­yor bu­gün. Göl­le­rin ba­şın­da­yız ki, ne saa­det; say­fa say­fa içi­yo­ruz, se­bil­ler­de da­ğı­tı­yo­ruz… Yağ­mur mev­si­min­de­yiz, rah­met mev­si­min­de­yiz, be­re­ket mev­si­min­de­yiz…
Öy­ley­se ey fi­liz ve ça­mur­da­ki bü­tün fi­liz­ler! Ne­yi bek­li­yor­su­nuz; ışı­ğa çık­mak için?
 

Stop
Muammer Erkul
28 Kasım 2008 Cuma