Her çerçeve bir resim bekliyor!
Kaç resim var elinde, çerçevesiyle buluşmayı bekleyen?
Petekler doluyor…
Arılar çiçekten çiçeğe dolaşmakta…
Kaç petekte kokun var?..
Her kalpte bazı isimler yazılı olacak…
Kaç kalbin duvarlarındasın?
Görmek için, bakmak lazım;
Süzülenlere de, savrulanlara da!
Bu gök, gök olduğundan beri; göğsüne asılan kaç uçurtmanın, sendin tutan ipini?
Kuşlar daldan dala konuyor, cıvıl cıvıl…
Bugüne kadar, senin dallarında kaç kuş kaçar şarkı söyledi?..
Yön bilemez ve yol bulamazsa, çamur eder ortalığı başıboş sular!
Sen kaç dereyi, kaç çayı, kaç akarsuyu toplayıp bir araya, götürdün ve deryaya saldın?..
Boşluklar, boş haliyle gitmemeli senin yanından; yarınlara doğru!
Vagonları dolduracak yükün yoksa bile; balonlara üfleyecek nefesin de mi yok, dua kokulu?..
Çocuk avuçları almak için;
…senin avuçların vermek içindir!..
Hiç şeker taşımamış cepler, yarın davacı olmaz mı dersin sahibinden?..
Çocuk kalpleri boştur; dolmayı bekler…
Çocuk kalpleri dolar da üstelik; her gün birileriyle ve bir şeylerle!..
…..
Farkında mısın?
Kaç çocuğun çıktın önüne şimdiye kadar, ceplerinde şekerler ve gözlerinde ışıklar ve dudaklarında gülücüklerle?..
Farkında mısın; insanların çocuklara benzediğinin?
Farkında mısın, çocukların da birer insan olduğunun?..
Farkında mısın; herkes bir vasıta arıyor gitmek için yarınlara…
Sen, başkasını arama! Çünkü çocuklar götürür, insanlar götürür, yürekler götürür seni gitmen gereken yere…
Sen, yeter ki;
Gönülleri doldurmaya çalış…
Boşlukları görmeye çalış!
Stop
Muammer Erkul
05 Ocak 2006 Perşembe