Asskeeeeer!.. Şafak kaç? [01 Eylül 2000 Cuma]

Asskeeeeer!.. Şafak kaç?

Bir şafak daha sökecek az sonra. Ve ben; “Hoşgeldin!” diyeceğim güne, senin adına.
Sevgiyle…

Bir şafak daha sökecek az sonra…
Bir şafak daha sökecek… Bir şafak daha… Bir şafak, bir şafak daha…
Ben, bütün şafakları bekler gibi; yahut siyah bir yün çilesini sarar gibi tutacağım ucundan karanlıkların, büyütmeye çalışacağım avucumdaki yumağı!..

Bir şafak daha sökecek az sonra…
Bir damla daha kuruyacak yanağımın üstünde!

Bildiğim, ama görmediğim dağlar haykıracak sana birazdan;
“Asskeeeeer!..
Şafak kaç?..”

Sen, içi gülücüklü cevaplar vereceksin, içinde gülücükler:
“Bir eksik!..”

Bir bir eksilen günlerde bir bir eksilenler gelecek aklına!..
Bir şafak daha sökecek az sonra.
Ve ben; “Hoşgeldin!” diyeceğim güne, senin adına.
Sevgiyle…

Bir, bir şafak… Bir şafak daha… Bir şafak daha sökecek az sonra…
Az sonra bir şafak daha sökecek…
Ve ben; “Hoşgeldin!” Diyeceğim güne, senin adına.
Sevgiyle…

Ben, sanki bütün şafakları beklemiş ve sanki bütün şafakları bekleyecekmiş gibi;
Bekleyeceğim, biraz sonra sökecek olan şafağı da…

——————————————————–

BİR MEKTUP:

Gülmek bizim de hakkımız
Değerli Sevgi Ailesi;
Biliyorsunuz, biz AMELE isminde ilk defa bir MİZAH DERGİSİ çıkardık.
Gazete, radyo ve TV’de reklamlarımız çıkıyor.
Dergimiz bayilere verildi. Ay sonuna kadar iyi bir satış bekliyoruz…

Çünkü mizaha yeni bir anlayış, yeni bir soluk geldi.
Açık saçıklığa son, diyoruz. Yeni bir iddia ile ortaya atılıyoruz.
Herkes ailesiyle, çoluk çocuğuyla birlikte gülebilecek, diyoruz.
Kimseye sövmüyor, hakaret etmiyoruz. Zekîce espriler üretiyoruz.

AMELE’de abone usülü yok. Posta yok, büro yok. Tamamen bayilerde satılıyor. Bir defa görüp bizi tanımanızı tavsiye ediyoruz…
Selam ve sevgilerle…
Amele Mizah Dergisi

NOT:
Bu samimi mektubun ardından bir yorum beklediğinizi biliyorum. Ama yapmayacağım…
Sadece şunu söyleyebilirim ki; mecbur kalmadıkça bayilerdeki dergilere para vermeyen ben, AMELE Mizah Dergisi’nden ayrı ayrı zamanlarda tam üç defa satın almak zorunda kaldım… Çünkü iki tanesini başkalarına kaptırdım…
…..
Herşeyi unutsanız bile bu yazıyla ilgili olarak, şundan emin olabilirsiniz ki; ben bu dergiyi “yayınını sürdürdüğü müddetçe” satın alacağım… Sevgiyle.
(M. E.)

Gidiyorsun
Gidiyorsun gönlüme gurbeti damla damla
Akıtarak o sonsuz diyara gidiyorsun.
Yüreğimde sızlayan kapanmayan yaramla,
Beni başbaşa koyup o Yar’a gidiyorsun.

Geri dönüp bakmadan boş kalan ellerime,
Boşluğun pençesinde solan hayallerime.
Leyla’sız serapları dizerek yollarıma,
Beni çöllerde koyup gülzara gidiyorsun.

Anmıyor dudakların, anmıyor hiç adımı,
Duymuyorsun dağları deviren feryadımı.
En güzel mevsimlerden almadan muradımı,
Beni kışlarda koyup bahara gidiyorsun.

Artık sürgün ümitler gözlerinin yaşında
Artık bitkin zamanlar ayrılık telaşında
Gidiyorsun sessizce bir musalla taşında
Beni yokluğa salıp sen Var’a gidiyorsun.
Aynur Alptekin / Ş. URFA

Stop
Muammer Erkul
01 Eylül 2000 Cuma

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir