Bayramdan kalan [26 Aralık 2010 Pazar]

Hani, titrer içi bir çocuğun…
Hani, bir kedinin kaptığını görür ya,, yerdeki ekmek kırıntısının peşindeki sevdiceğini; daldaki kumru!..
Göğsünün ak tüyleri savrulan yârine son bakışı titrer o kuşun senin de gözlerinde…
Ve hani…
Ve hani; bitmiş bir yıldız, parlasa da bilirsin ya; sönmüştür artık feri, ışıktan gözlerinin!..
Bilirsin, uyusan; yorgun ışık dışarıda kalacak!..

Hani, titrer içi bir çocuğun…
Hani, mekâna zamânın yazdığı satırlar gibi görünmeez,,, ama okunur; hissedilerek!..
Hani ellerin üşür, bir avuç bulamadığından kendine; zarfı olmayan mektuplar gibi…
Titreer, titrer kelimeler!..
…..
Zarf bulsaan, adresi olmaz; yorulursun kaybolduğun sokaklarda…
Veya, teneke kumbaralarda terk edilmiş geçmez paralar gibi tıngırdar parmakların; adressiz zarfların içinde donmuş nefessiz cümleler gibi!..

Hani, titrer içi bir çocuğun;
Çayırdaki papatyayla sevişirken üstüne sürü salınmış bir turuncu tırtıl gibi!..
…..
Hani, titrer içi bir çocuğun;
Bilmez, niye!..
Sen, çocuktan hüzn’emersin!..

Çocuk, boncuktur; nazârına!..
Üzülür. Üzülür ve ceplerine sokar ellerini…
İşte o an; durur yanağının en tepesinde, düşmekten vazgeçen damla!.. Işıldar, ıslak gözleri, ve…
Bayramdan kalma şekeri sevinçle çıkartıp cebinden, soyar ve koyar dilinin üstüne!..

Hani titrer için bir çocuk gibi; korkarsın, üşürsün,, üzülürsün,,, ağlarsın ve cebine sokarsın ya ellerini…
Ordayım!
…..
Sevgilerim “senin” cebinde!..
Avuçla, ısın,, teselli bul,,, sil bana gözlerinin yaşını…
Ve koy dilinin üstüne;
Bayramdan kalmış bir şeker gibi!..

Stop
Muammer Erkul
26 Aralık 2010 Pazar

2 yorum

  1. Bugün tanıdım sizi Türkiye gazetesindeki köşe yazınızdan ve bugün farkettim aslında yıllardır cebimde bir bayram şekeri gibi durup jelatininin soyulmasını bekleyen bir şeker olduğunuzu… Yağmur gibi yüreğiniz var. Bir damlanız dahi yüreğe değdiğinde narince söndürüyorsunuz insanların yıllarıdır içlerinde söndüremedikleri kötü alevleri. Size ve burada bulunan bütün ‘gönüllü hüzün dostları’na nacizane sıcağı sıcağına hüznü üstünde bir ‘Merhaba’… Yüreğim bir ‘Hoşgeldin’ yağmuruyla yıkansın diye…

    Elif

  2. Bayramdan kalan’ımmm…
    Kendisi geçip, cebimde “yadigârını” bırakan bayramlarımdan, kalanım…

    Ve o yadigârıyla gelecek hakiki bayramları muştulayanım 🙂

    K…

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir