İstanbul’da bir güzel İstanbul kadar güzel ÜSKÜDAR…
Üsküdar’da bir güzel Üsküdar Fm idi o yıllarda.
Fakaaat.
O güzelliği sunmayı bilen gönüllere taht kuran biri vardı. Hasbahçenin Bahçevanı.
Güller yetiştirir, menekşeler arasında gezinir, çıkrık başında dostları ile ilk zemzemin son yudumunu paylaşır, böylece sevgi çiçekleri yeşertirdi çorak gönüllerde.
Sevgili Uğur İlyas Canbolat’tı bu gül dostu.
Bildiğim şu ki: Sevgi ailesinin çok sayıda okuru aynı zamanda Üsküdar Fm dinleyicisi idi.
Gazete sütunlarından tanıdığım pek çok güzel insanla tanışmak, buluşmak, onlarla sık sık bir araya gelmek bahtiyarlığına eriştim çeşitli vesilelerle.
Şimdi hatırlayamadım ama en kısa zamanda şu meşhur hafıza defterimi bulmayı ümit ediyorum.
O zaman kimler gelmiş kimler geçmiş buraya tek tek yazmaz mıyım. Sahi ya bir radyomuz olsa ne güzel olurdu.
Uğur Beyin başında olduğu, o içten samimi sevgi dolu programlarda onu dinlemek bütün sevgi ailesinin canlı yayınlara katıldığı programlar olsa.
Bu arada Muammer Erkul üstadımızı da radyo programlarında sık sık duymaz mıyız.
Kayıtlar mirasa kaldı.
Rant için saklıyorum. Gelecekte torunlarım kullanacaklar :)))
Fahriye Erdoğan
Sahurda yiyemediğin son lokma, içemediğin son yudum olur ya hani; bütün gün onun hayaliyle yanarsın… Ama iş işten geçmiştir artık. O sofra bir gün öncede kalmıştır.
Üsküdar FM’in başında oturmuştuk hep birlikte yiyip içiyor muhabbet ediyorduk. Sofraya katılanlar oldu, uzaktan seyredenler oldu, hiç ilgilenmeyenler oldu…
Olsun, dedik… Gelen de gelmeyen de baş göz üstüne.
Üsküdar FM mazide kaldı. Artık sadece hatıraları var; Sahurda kalan yiyecek ve içecekler gibi. Şimdi, buradayız hep birlikte. Fahriye abla, Sazsız, Zeynep, Sultan, Ayşe, Uğur ve herkes…
Şimdi ne zamanı biliyor musunuz? Sofraya katılmak zamanı…
Bir gün bu sofra da kapandığı zaman; "ah" dememek için!
Buyurun dostlar buyurun, Sevgi Ailesi sofrasına…
M:)