Geçmiş zaman, kupon biriktirmek için abone olmuştu babam bir gazeteye.
Tâ o günlere dayanır benim tanışmam.
Yani çok uzun zamandır tanışıyorum ben Muammer Abiyle…
"Abi" demek istiyorum, çünkü ailemizin bir parçası haline gelmişti o gazete; ve gazete demek benim için "Muammer Erkul" demekti. Her köşesini kestim, tekrar tekrar okudum, içtim, yuttum…
Hâlâ durur gazete kupürleri. Altı çizilmiş neredeyse her satırın. 🙂
Şimdi düşünüyorum da yıllar geçmiş, herşey değişmiş, ama yeri sabit o yazıların. Aynı çocukluk hevsimle aynı hazzı alabiliyorum hâlâ. Ben okuyabilsem de okuyamasam da yazılıyor, üretiliyor ayrıca.
Elinde büyümüşüm ben senin Muammer Abi.
İyi ki hayatımdasın.
Teşekkürler…
Fatma Güler
Duygularımıza tercüman oldun can. Bizden de sana teşekkürler.