(..can, bir kuşun kanadında)
Yar; yaramdır!..
Ne çiçeklerle, ne duvarlarla, ne dağlarla, ne de bulutlarla konuşmak değil bana göre…
Ben, yarimle konuşurum…
Yar; bir yaradır bende!..
Yarsalar içimi; yarlar açılır yool yol, toprağımda…
Yarısı kan, yarısı candır bedenimin; kan yerdedir işte, can; yeşil bir kuşun kanadında!..
Serçeye, şahin kayasındaki kâhinden iksir mi sipariş ettin?..
Şahinlerin tırnağından kurtulursa yüreği pır pır eden zavallı, bir başka canavarın avucuna düşecek…
Ha şahinin pençesi;
Ha kahinin pançası(!)
Yar, yaramdır; kapanmaz…
Ne ağlasam çâredir, ne dinlesen…
Yarim, benim yaramdır;
Ne çiçekler, ne duvarlar, ne dağlar ve ne bulutlar; ne akıllar verdiler bana da, olmadı!..
…..
Bildim, ki; yâr, yaradır bende ve ben, yarimle konuşurum…
Ben belki benle; yok, bendeki senle konuşurum…
Göğsümün ortasında bir koca kabuk…
Dokunma, kanar yaram; kanarım ben, ben kadar bir yaradan!..
…..
Sen canımdın… İçimde kıpırdayan gelincik rengi kanımdın… Halimdeki haline bak; şimdi param parça olmuş tende gülkurusu rengi kabuk!..
Yaram vardı, tuz basılan…
Yarama konan tuzu, sen kezzapla yıkadın!
…..
Şimdi ben, ben kadar bir yaranın üstündeki kabuğum…
Koparma; canım kanar, kanım canar (!)
Yardılar içimi; yarlar açıldı yol yol, toprağımda…
Gördüler; yarısı kan ve yarısı candır bedenimin;
Kan, işte yerde.
Cansa, bir kuşun kanadında!..
Stop
Muammer Erkul
21 Aralık 2003 Pazar