(Ragıp Abiden…)
Bir gün, Hazreti Süleyman aleyhisselam bir karıncaya bir yıllık yiyeceğinin
miktarını sorar. Karınca da, “Bir buğday tanesi yerim” diye cevap verir.
Cevabın doğru olup olmadığını kontrol etmek isteyen Hazreti Süleyman
aleyhisselam karıncayı bir şişeye koyar. Yanına da bir buğday tanesi koyarak hava alacak
şekilde şişeyi kapatır.
Ondan sonra da bir yıl bekler. Müddeti dolunca şişeyi açtığında bir de bakar ki karınca buğday tanesinin yarısını
yemiş, yarısını da bırakmıştır.
Kendi kendine meraklanır. Acaba neden yemedi?
Bunun üzerine Hazreti Süleyman aleyhisselam karıncaya buğday tanesini tamamen neden
yemediğini sorar.
Karınca da, “Daha önce benim yiyeceğimi yüce Allahu teala verirdi. Ben de O’na güvenerek bir buğday tanesini tamam olarak
yerdim. Çünkü O beni asla unutmaz ve ihmal etmezdi.
Fakat bu işi sen üzerine
alınca doğrusu nihayet bu aciz bir insandır diye sana pek güvenemedim.
Belki beni unutup yiyeceğimi ihmal edebilirsin. O yüzden de bir yıllık yiyeceğimin
yarısını yiyerek, diğer yarısını da ertesi yıla bıraktım” diye cevap verdi.
Kendi halimize ne kadar ağlasak da, şükretsek te az.
Halenur ARVASİ /ESK.
Allahü teala razı olsun ufkumuz açılıyor bu misallerden
Abdullah