Bir silah düşünün; çirkin, soğuk, itici ve hiçbir yararı olmayan. En önemli özelliği ise kendi kendine ateş alıyor olması! Bazen kaldırımda yürürken, bazen uyuyan bir bebeğin yanında, bazen oynayan çocuklar arasında…
Pitbul gezdirmekle ruhsatsız silah taşımak arasında ne fark var?..
Maganda dediğimiz kimseleri yargılayıp dururuz; peki nedir magandalık?
Magandalık; yoldaki insanı, balkondaki kadını, okul yolundaki çocuğu silahıyla vurmak ise; parktaki çocuğu, kundaktaki bebeği, yoldaki kadını pitbuluna parçalatmak nasıl magandalık değil?
Magandalara çok yüklendik. Artık sevindikçe sağa sola ateş etmiyor, eğlenmek için pitbul gezdiriyorlar!.. Çağa uyumlu magandalar hayvansever! Bazıları o kadar seviyorlar ki pitbullarını; yakaladıkları yavru kedileri, aldıkları civcivleri önlerine atıp parçalatıyorlar!..
Geniş ovalarda kaçan inekleri burunlarından yakalamak için yetiştirilen bu kırmalar, şimdi maalesef şehirlere indirildiler ve maalesef magandaların ellerine geçtiler! Çeneleri 3 ton kadar sıkabilen pitbullar, yavruyken annelerinden ayrılıp, başka canlı göstermeden hapiste büyütülür ve kafesinin parmaklıklarına sürekli demirlerle vurularak sinirlendirilirse tam bir canavar oluyorlar… Bahisli dövüşlerde ölümüne kapıştırılıyorlarmış…
Bir iddia ise; bu hayvanlar, huyunu sahibinin huyundan alıyormuş…
Zaten onu diyoruz: Pitbullar gökten yağmıyor şehirlere! Onları birileri getiriyor… Hem de bilerek getiriyorlar; bu silahın bir gün MUTLAKA ve ANSIZIN patlayacağını… Bilerek getiriyorlar bu silahın sayısız yavru hayvan, kundağında uyuyan bebek, oyun oynayan çocuk, yoldan geçen kadın, erkek ve hatta kendi sahiplerini bile parçaladığını…
Bunun adı değil de, neyin ismidir magandalık?
Ey millet! “Maganda kurşunu” sözü artık tarihe karışıyor… Bundan sonra beklemezken çıkagelen belaya “maganda pitbulu” denecek!
Ve acaba… Bu terörün önlenmesi için kaç insanın daha parçalanması, acaba kaç çocuğun ölmesi gerekecek?
Stop
Muammer Erkul
25 Nisan 2008 Cuma