“Ben de olmak Musliman!” [11 Eylül 2009 Cuma]

Saçı başı yolunmuş, yerlere yıkılıp toza bulanmış, hırpalanmış ve tırmalanmış olan turist elinin tersiyle de patlayan dudağını siliyordu.
“Var ben olmak Musliman, ne oluyorsunuz size?” diyordu.
Yaşlı bir adamın ardına sığınmış; irileşen mavi gözleriyle, korku içinde diğerlerine bakıyordu.

-Dinlemeyecekseniz sormayın, dedi o yaşlı adam. Boşuna anlattırmayın bana!
-Anlat, dediler. Anlamak için dinleyeceğiz, söz…
-Yetmişli yıllara kadar böyle bir problem yoktu…
Üzerinde Kâbe-i Şerîf, Mescîd-i Nebevî olan halılar vardı elbette, ama onları alanlar duvarlarına asarlardı.
Herkes bilirdi ki; sûret asıl gibidir. Resmine saygı göstermek, aslına olan saygıdandır…

-Doğru, dedi biri. Bizim takımın oyuncularının resmini çiğnemişlerdi de, stadın önünde harp etmiştik!
Ne oldu peki yetmişli yıllarda?
-Tekstilin geliştiği ülkelerde seri üretim başladı.
Büyük çaptaki bu üretime pazar arayanlar Müslüman hacıları fark ettiler. Mübarek resimler bulunan duvar halılarının yanına makine halılarını da koydular.
Bunlar o kadar ucuzdu ki isteyen istediği kadar alıp hediye götürebiliyordu. Bazıları memleketlerine götürdükleri bu küçük halılar üstünde namaz da kılar oldu.
Onları görenler; “hacılar da kılıyor” diyerek, duvarlara asılması gereken “Kâbe’li halılar” üstüne basmaya başladı. Bütün bid’atler gibi bu da hızla yayıldı! Namaz kılan çoğu kişi kutsal görüntülerin üzerine çıkıp oturmaya alıştı!

Şimdi, Müslüman olmak istediği için; sizlerin yani Müslümanların yaptığını yapmaya çalışan şu turisti neyle suçluyorsunuz?
Kâbeli seccade bulamamış ve bir Kâbe posteri almış.
Sizler gibi yere koymuş, basmış üstüne, sevinçle hopluyor, Müslüman olmaya çalışıyor!
Sizlere benzemeye çalışıyor!
Bunun için mi dövüyorsunuz adamı?

Dayakçıların başları önlerindeydi
Az önce Kâbe resminin üstündeki turisti indirmeye çalışanlar, şimdi Kâbe resimlerinin üzerlerinden kendileri inmeye başlamışlardı…
Fakat turist şaşkınlık içindeydi. Neler oluyordu böyle?..
“Durun, inmeyin, ben da Musliman” diye inliyordu!

Stop
Muammer Erkul
11 Eylül 2009 Cuma

6 yorum

  1. Muammer abi, Ramazan-ı Şerif ayı kıymetli kaleminizin balını arttırdı galiba 🙂

    Yine son derece güzel bir şekilde “doğru” bilinen “yanlış”ları göstermişsiniz bize.

    Allahü tealaya şükür ve ibadet ancak onun gösterdiği şekilde yapılır. O nasıl yapılacağını bildirmese idi biz şükretmekten, ibadet etmekten bile aciz idik. Yazınız halen bu bildirilenlerden haberi olmayanların varlığını ve çokluğunu gösteriyor.

    Çok güzel soruyorsunuz; “Ne oluyor bu müslümanlara!?”

    NEŞE KRHN

  2. Cehalet olunca daha neler göreceğiz.
    “Ağlayın su yükselsin
    Belki kurtulur gemi!
    Anne! Seccaden gelsin.
    Bize dua et e mi.”

    SADIK

  3. Gerçekten çok önemli konu, yazınız için teşekkür ederim.

    ALİ SAVAŞ

  4. Çok ince bir detay…
    Kime söylesen kabul etmiyor bu gerçeği…
    Kabul edenler çoğalır inşallah…

    TUĞBA

  5. Biz Müslümanlar gün geçtikçe dinimizin esaslarını daha iyi öğreniyor ve uyguluyoruz.
    İslamiyet gerilemiyor ilerliyor, çünkü okuyor, dinliyor, başkalarına aktarıyor ve uyguluyaraktan da örnek oluyoruz.
    Bana göre herşey daha iyiye gidiyor.
    Ve herkes bunun için üzerine düşen ne ise yapmalıdır, yapıyor da senin gibi.
    UMUTLA VE SAYGIYLA.

    YILDIZ

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir