Hastayım…
Öyle sanıyorum ki; dünyadaki tek hasta benim ve bendeki hastalık başka hiç kimseyse uğramadı ve böyle bir hastalığı hiçbir hekim işitmedi ve dünyadaki bütün acıları ben çekmekteyim!
Bu nasıl yanılgı?
Sağlıklıyım…
Öyle sanıyorum ki; dünyada hiç kimse hasta değil ve benim gibi davranan hiç kimse hasta olmaz ve tıp âlemi sıhhat numunesi olarak beni göstermekte veya herkes benle birlikte hoplayıp zıplayabilir!
Bu nasıl kibir?
Kederliyim…
Öyle sanıyorum ki; dünyadaki bütün kara bulutlar göğümde birikmiş ve ben mutlu değilken hiç kimsenin mutluluğa hakkı yok ve gülenler beni umursamadıkları, eğlenenler benden nefret ettikleri için böyle davranmaktalar!
Bu nasıl bencillik?
Mutluyum…
Öyle sanıyorum ki; dünyadaki herkes mutlu, soluk alan herkes sevinçli ve hayatta hiç keder yok, hastalık, dert, bela yok… Yüzü asık olanlar beni kıskandıkları için böyle bulanık bakıyorlar ve mutlu olamayanlar benim gibi bunu beceremedikleri için kös kös oturuyorlar!..
Bu nasıl cahillik?
Akıllıyım, kabiliyetliyim, yakışıklıyım…
Öyle sanıyorum ki; şu aklımı kendim doldurdum kendime, üstelik yaşadığım her gün ve olay yine bir imbik gibi akıl damıtmakta kendime… Bulunmazı bulmuş da her hüneri birer çip gibi takmışım, bağlamışım kendime… Ve beğenilen her uzvumun şeklini kendim çizmişim yüzüme, bedenime!..
Bu nasıl ahmaklık, saflık ötesi salaklık?
Gülmeyin bana, olur mu? Böyle vehimlerimi görseniz, hezeyanlarımı işitseniz de ayıplamayın ardımdan… Eğilip kulağıma, fısıltıyla deyin ki: “Senin gibi düşünen birkaç milyar insan var bastığın şu toprak altında!”
Ben de size şaşkın ve inanmaz gözlerle bakayım!
Stop
Muammer Erkul
19 Şubat 2009 Perşembe
“Senin gibi düşünen birkaç milyar insan var bastığın şu toprak altında!” ve ayrıca;
“Senin gibi düşünen birkaç milyar insan var yeryüzünde…”
Her yazınızda bizi düşüncelere sevkediyorsunuz…
Teşekkürler.
AYŞEN
Ahh Muammer ağabey ahh… İşte ben bu yüzden bir arkadaş kaybettim… Bu düşünceleri yüzünden…
İğneyi kendinize batırmışsınız, kendinize haksızlık etmeniz gerekse de çok güzel bir konuda daha düşündürmüş oldunuz…
İçim cızz etti okurken…
SULTAN GÜL
Anlatamadıklarımızı anlattığınız için teşekkür ederiz…
BİLGE
Gülmek mi, ayıplamak mı sizi!
Doğru söze başka ne denilebilirki, sizin gibi düşünen birkaç milyar insan var olsaydı eğer bastığımız şu toprak altında, olumsuzluklar başını böyle alıp gitmez, kötülük ise iyiliği geçmezdi…
PERGİN
Çocuklarda ben merkezciliğin yoğun olduğu dönemde sıkça rastlarız elleriyle gözlerini kapatıp sonra da saklandığını söyleyen, kimsenin kendini görmediği sandığı miniklerle, ve ben bu hallerine bayılırım. Yukarıda belirttiğiniz ve çoğu kişinin duygularına tercüman olan satırlar çocukluğumuzdan kalan bir alışkan mı?
Değil di mi abim, çünkü çocukken bu kadar çok bilmiyorduk…
En fazla top oynayıp acıkıyorduk =)
Ve şimdi kulağınızı ekrana yaklaştırın; bu sabah kalktığımda sandım ki dünyada hiç ama hiç kimsede bendeki gibi bir başağrısı yok gerçekten!
Bir durum daha var ki bu doğru dünyanın hiç ama hiç bir yerinde bir tane daha Sevgi Ailesi ve Muammer Erkul’u yok :-)))
Hayırlı Cuma’lar…
🙂
tK:-)
Sayın Muammer bey, bir tavsiye üzerine okudum bu yazınızı. İnanın şöyle bir silkelendim kendime geldim.
Allah sizden razı olsun…
ÇİĞDEM
ÇOK DOĞRU YAZMIŞSINIZ HAK VERMEMEK MÜMKÜN DEĞİL. YALNIZ, İNSAN BAZEN ÖYLE ŞEYLERLE KARŞILAŞIYOR Kİ HAKİKATEN BENCİL, CAHİL DAVRANABİLİYORUZ KİMİ ZAMANLAR…
YÜREĞİNİZE SAĞLIK
SERPİL