Bir damla düşer buluttan; Otların arasına… Damla bilir "kim" olduğunu, ve "neye" yaradığını;
…..
Otlar bilmez!..
Bilmese de otlar;
Buluttan bir damla daha düştüğünü, kendileri için… Ve kendilerinin de "bu damlayı" içtiklerini, fark etmez…
…farketmez pek, otlar için dee damlalar için de; bu kadar ince gerçekler!..
…..
Ama gerçekler gerçektir ve de hep gerçek olarak kalırlar;
"İnsanların biribirlerinden hep farklı oldukları, ve de hep farklı olacakları" gibi…
Sevgili Gönlüm…
Bir damla gibi düşersin buluttan;
Otların arasına…
Bilerek, otların da "hakareti" hak etmediğini; tebessüm eder, ve pazarlıksız seversin!..
Ama bilirsin "kim" olduğunu, ve "neye" yaradığını;
Otlar bilmese de!..
Bilmese de otlar; bulutlardan bir damla daha gönderildiğini kendileri için… Ve kendilerinin de yine bu damlayı içtiklerini… Fark etmez…
Fark etmez yani pek, otlar için dee, damlalar için de; bu kadar ince gerçekler!..
Senin için fark eder, ve benim için…
Ama gerçekler gerçektir ve de hep gerçek kalırlar… Gerçeklerin gerçek olduğunu kabul etmemek; gerçeklerin gerçek oluşuna tesir edemez!.. Öyle, değil mi gönlüm?..
-Gönlüm?..
Sen de zaten; "işte bunların" sezilmesini arzu etmenin feryadı değil misin?..
Yani ben, bir buluttan; düşerim içine…
Yani sen, bir buluttan; düşersin içime…
Yani biz, seninle el ele; ellerimizden tutmayı tercih edebilecek birkaç yüreğe daha dokunur…
Ve yağmur olur;
Yağarız insanların üstüne!..
Stop
Muammer Erkul
06 Şubat 2003 Perşembe