Sürpriz yapacağım ya…
Gündüzden aradım; saat kaçta başladığı, hangi oyunun sahnelendiği ve eser hakkında bilgi istedim:
"Saat 20.00’de başlıyor. 15 kişilik bir kadrosu var, iki perdelik çok güzel bir oyun" dedi telefondaki hanım…
İşleri ayarladım.
Hani geçen gün bazılarının kıskandığı… Beykoz’da birlikte denize açılıp sandalda kürek çektiğimiz güzelciğimle birlikte Ahmet Mithat Efendi Sahnesi’ne gittik; ilk defa tiyatroda oyun seyredecek…
Alışveriş merkezinin hemen yanındaki park yeri boştu.
Şaşırmadım desem yalan olur, acaba salgın malgın korkusu tiyatroya da mı geldi, diye geçti aklımdan.
Fakat bunu düşünecek zaman değildi, vakit azalmıştı.
Hemen arabayı parkedip kapıya gittik. Alt kattaki koltuklar, bilet gişeleri filan gözüküyordu ama camekan/ kapılar kapalıydı…
Bunu niye kapatmışlar, dedim saate baktım 8’e çeyrek var.
Dolmuş da kapanmış olamaz. Oyun başlayınca kapı kapatılır, giriş çıkış yapılmaz ama yukarıdaki kapıdır kapanan…
Bir yandan da camlardan içeri bakıp kendimizi göstermeye çalışıyoruz…
Odasından çıkan genç adam kapıya doğru geliyor, açıyor kapıyı ve meraklı gözlerle bize bakıyor.
-Ne oldu, kapandı mı kapı? Diyorum…
-Evet, kapandı, diyor.
-Niye kapattınız ki?
-18.00’de kapatıyoruz, diyor.
-Nasıl yani?..
Bir yandan da; acaba bana 18.00 dediler de ben mi akşam 8 anladım, diye geçiyor zihnimden. Bu arada belli ki güvenlik görevlisi de benim ne istediğimi anlamaya çalışıyor…
Ben tekrar soruyorum:
-Sekizde başlamayacak mı oyun?
-Oyun mu?
Perşembeleri oyun yok ki!
Yarın gelmeniz lazım, diyor…
Ömrümde ilk defa kendime özel olarak tiyatro kapısı açtırmış oluyorum…
Ve böylece, "Fesleğen Çıkmazı", izlemeden hakkında yazı yazdığım tek oyun oluyor!
:)))
:))
Beni kıskanın diye bu kadar da aleni denir miymiş?!
Sandalda kürek çekip sinemaya gittiğin güzelciğin Simit olmasın sakın?