Organ nakli gibi böylesine ciddi ve hayati bir konu ile karikatürün bağlantısını ben de çok merak ediyorum, biraz sonra sergiyi gezeceğim, demişti kürsüde konuşan hekimlerden bir tanesi… Sen karikatüristlerin eline kalemi kağıdı ver, önlerini de aç ve gerisine karışma. Gülerler güldürürler ama bu sırada da dikkatleri "konunun" üzerine çekerler!..
İşte, Bağcılar Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nde düzenlenen Organ Nakli konulu karikatür sergisinin 11 Kasım 2010 tarihindeki açılışından görüntüler…
Yaz ortasından beri hemen her hafta, bir sonraki haftaya atarak ertelemiştim, ama sonunda;
"-Şu an çizmiyor olmanız Çekirge Çetin’i çizemiyor olduğunuz anlamına gelmez. Hem çizerler eline kalemi alınca bir tane çizip bırakmazmış" filan diyerek, sonunda bana da tekrar çizdirtmeyi başardı Fatma hanım…
Bağcılar Eğitim ve Araştırma Hastanesi’ne ve özellikle bire bir irtibatlarıyla etkili olan Fatma Cengiz Çabuk hanıma Çetinseverler çok teşekkür ediyorlar… 🙂
.
Onur konuğu Yurdagün Göker plaketini alıyor
.
Demirhan Kadıoğlu, İbrahim Özdabak’a plaketini veriyor ve sağında (başörtülü) Bağcılar Eğitim ve Araştırma Hastanesi organ nakil koordinatörü Fatma Cengiz Çabuk hanım…
.
Yurdagün Göker ve Muammer Erkul
Çekirge Çetin’i ilk defa Türkiye Çocuk Dergisi için, tam sayfa halinde çizmiştim. O zamanlar, çizilmiş sayfaları yayınlamadan önce ona götürür ve üzerinde konuşurduk… Hatta ÇEKİRGE’min başında bir isim de olsun ve hatta ÇETİN olsun diye ısrar eden de Yurdagün abiydi…
(Vay anaam, 25 sene olmuş!..)
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Dr Bilgehan Güntekin, Demirhan Kadıoğlu ve Yaşar Fırat ile birlikte, biraz geç gelen Tan Oral usta için mini tören düzenledik. 🙂
.
Demirhan Kadıoğlu, Tan Oral, Muammer Erkul, Yaşar Fırat
.
Muammer Erkul ve Tan Oral
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Fotoğrafların devamı geldi, onları da paylaşıyoruz 🙂
Bu arada kendi kendimin fotoğrafını çekemediğim için, plaketimi alırken görüntüm yok. Diğer arkadaşlardan da çektikleri görüntüleri henüz alamadım…
Ayrıca yine plaketimle birlikte bana hediye edilen çiçeğimi, fotoğraf çekmeye uğraşırken masanın üzerine koydum uçtu, sanırım başkasına nakl oldu!.. Bir yeni buket buldum onu da götürdüler… (Yakalarsam kafasında paralayacağım haa!)
Sözün özü…
Çok önemli bir çalışma idi, görüntülerini izlediğiniz.
Biz burada işin mizah kısmını kullandık, fakat açılış esnasında katılımcılara ve basın yoluyla da topluma önemli bilgi ve mesajlar verildi.
Hastalar, organ bekleyenler, organ verenler hakkında bilgi ve görüntüler verildi…
Bu arada bir karaciğer naklinin filmini izledik ki, izi kalmıştır hepimizde…
Bütün hastalara acil şifalar, hekim ve hastane personeline gayretler…
Bu sergi ve çalışmaya emeği geçenlere, toplumu bilinçlendirme konusunda mesai harcayanlara da teşekkürler ediyorum.
Harika! :)) Çekirge Çetin’i tekrar aramızda görmek çoook güzel 🙂 Ve hatta hep görsek, daha da güzel olur :)) Böylesine anlamlı bir konuya şirin mi şirin bir çocuk ile (Çetin 😉 destek verdiğiniz için yürekten kutluyorum 🙂
Sevgiler…
Rânâ Altay
Duyarlı olmak, hisli ve içli olmaktır, ”bana dokunmayan yılan bin yaşasın,” diyememektir. Dışarıda birileri ölürken rahatsız olmaktır. insan olmanın beş şartından biridir nitekim.(ULUDAĞ SÖZLÜK)
ORGAN BAĞIŞINA DUYARLI OLMAK İÇİN HASTA OLMAYA GEREK YOKMUŞ YANİ 🙂 🙂
Esk.Ayşe
Muammer abiye yıllardan sonra Çekirge Çetin’imizi çizdirtmeyi başardığı için en başta Fatma Cengiz Çabuk hanıma,
Fatma hanımı kırmayarak vakit ayırıp, emek verip çizdiği için Muammer abimize,
Ve bu görüntüleri bu sayfada bizlerle paylaştığı için yine Muammer abiye;
Kucak dolusu, gönül dolusu teşekkürler… 🙂
Oradaki neşeli ve hoş atmosferi hissettik, sanki orda bulunmuş kadar olduk 🙂
Ayrıca, bu serginin hedefine ulaşmasını; pek çok hastanın şifâya kavuşmasına ve nice güzelliklere vesile olmasını diliyorum…
Hicran Seçkin
Çok teşekkürleeer Fatma hanım 🙂
Bizi Çetin’e, Muammer abiyi “oğluna” kavuşturdunuz. 🙂
Siz bir sergi daha düzenleyin, 2’nin yanına bi sıfır daha atıp 20 karikatür isteyin! 🙂
E abi, sen bile oğlun’u görünce ne kadar mutlu olmuşsun, baksana güller açmış yüzünde 🙂 (Özlemişsin belli kiii… 😉
Biz mutlu olmuşuz çok mu yani? :)))
Bütün emeği geçenlerin eline, “diline” sağlık:)
keçi’n:)
Teşekkürler Fatma Hanım… Elinize sağlık üstadım…
Tuba
Bir gün ben de ihtiyaç duyar mıyım düşüncesi ile değildi organlarımı bağışlama kararım.
Nasılsa ben çook sağlıklıydım!!!!
Ama öyle birşey oldu ki, bu kararı aldıktan bir kaç sene sonra bir böbreğimi kaybettim.
Şimdi binlerce kere şükür Yaradana, iyiyim. Fakaat böbrek bekleyen hastaları gördükce içim sızlıyor.
İnsan kendini hep sağlıklı olacağım zannediyor maalesef.
Hastalıklar sadece başkalarının başına gelir zannediyor.
Bir gün kendim veya bir yakınım için KADAVRADAN BÖBREK, KALP YA DA KARACİĞER SIRASI BEKLER MİYİM DİYE AKLINA GETİRMİYOR 🙁
Halbuki yarın kimin başına ne geleceği hiiç belli değil, inanın bana!!
Sevgiler…
A…
Sevgili Muammer Erkul,
Uzun bir tatilden sonra uzun bir teşekkür etmek istiyorum size…
Öncelikle Çetin’le bizi ve sevenlerini tekrar buluşturduğunuz için, sonra organ nakli gibi önemli bir konuda duyarlılık gösterdiğiniz ve bizi kırmadığınız için, tevazu göstererek sergide yalnız bırakmadığınız için ben teşekkür ederim. Tabii ki muhatabı olamayacağımız güzel sözleriniz için de 🙂
Evet, sergi istediğimden daha az, ama tahmin ettiğimden daha fazla güzeldi. Burda olmanız benim için çok önemliydi. Gelen gelmeyen herkes önemli elbette ama buradakilerin bildiği gibi siz uzun bir aradan sonra kalemi elinize almıştınız. Ve arkadaşların fotoğraflardan da anladığı üzre hakikaten mutlu oldunuz. Ben de o enerjiyi hissettim.
Fatma Cengiz Çabuk
Sergiden önceki aşama uzun ve sıkıntılıydı. Büyük kısmı beklemekle geçmiş olsa da stres hiç eksik olmadı. Sanatçılarla çalışmak çok zordur. “Pamuk ipliğine bağlı” bir ilişki kurmak zorundasınız. Hem onları sıkıp bunaltmayacak aralıkta, hem de kendinizi unutturmayacak sıklıkta aramanız gerekiyor. :)) En zor kısmı orası işte. Her sanatçının aralığı aynı değil 🙂
Ama buna rağmen bana katlanan ve sırf duyarlılıkları nedeniyle projeye destek veren herkese sizin nezdinizde teşekkürü bir borç bilirim.
Saygılarımla.
Fatma Cengiz Çabuk
Resimlerin devamı da gelmiiiş, yupppiii :)))
(Bi de eleştiri:
Kim çekmişse, biraz bulanık çıkmış resimler ama olsun, gönlümüzde “net”sin abicim 😉 :)))
Keçi’n:)