Temmuz ayının son haftasıydı…
Üzerine kat kat iplikler sarılmış tombul bir tırtıl gibi heyecanlıydım; çünkü yarmak vakti gelmişti artık ipek kozamı, ve ben bile ilk defa görecektim kanatlarımı…
Dosyam, boğulmuş ve kuma sırtüstü yatırılmış bir küçük çocuk gibiyken masaların üstünde; hayat öpücüğü gibi bir nefes üflendi içine:
-”STOP” olsun!..
Adı konduğunda böylece, yine bir Temmuz’du ve yine böyle bir Temmuz ayının son haftasıydı…
Oyun topu fırlamıştı artık havaya. Herkes kaçışmıştı etrafımdan ve ben tutmak zorundaydım şimdi topu, yere düşürmeden…
İşte avuçlarımdaydı top ve haykırmaktaydım:
“İstooop!..”
Alacakaranlıktı ve herkes bir köşeden bana bakıyordı…
Şimdi, atsam isabet ettirmek, ve top atılsa vurulmamak zorundaydım…
Üstelik acemiydim, korkuyordum da!.. Ama, dedim ki;
“Hadi, oyna şu oyunu elinden geldiğince… Yüzüncü günü görmeye çalış!.. Bu büyük bir başarı olur. Ve çocuklarına anlatacağın güzel bir hikâye olur ki; hatta dizlerinde torun hoplatırken, yazı yazdığın günleri hatırlarsın deriin derin iç çekerek!..”
İşte o zaman, nerden geldiğini fark edemediğim… Kamçılanmadan, ve hatta sanki kanatları varmış gibi, uçarcasına yol alan beyaz atlar peydahlandı çevremde… Ben sürmüyordum da onları; sanki onlar bir yandan koşuyor, bir yandan da neşe içinde beni biri birlerine atarak taşıyorlardı!..
Bu sabah… Bu uzun, ve içinde Anka kuşları uçan rengârenk masalın geçtiği çimenli, çiçekli yollara… Ve boyun eğmiş yıllara baktım.
Yüz günü çoktan aşmışız hep birlikte, biliyor muydunuz;
Onuncu yıldayız artık!..
Bazen, şükretmeye çabalamak; insana noksanlığını haykırıyor…
“Ben, bu kadarcığım… Biliyorum efendim…
Ama, gidiyorum efendim;
Kâbe’ye doğru!..”
Temmuz ayının son haftasıydı…
Üzerine kat kat ipek iplikler sarılmış tombul tırtıllar gibi heyecanlıydım; çünkü görecektim kendi kanatlarımı…
Temmuz ayının son haftasıydı; ama 1994 senesindeki Temmuz ayının son haftasıydı…
Bugün, dokuz mumun alevine üfler gibi, dokuz defa üfleyin son hayır dualarınızı köşenize doğru; çünkü en çok buna ihtiyacımız var.
Her zamanki gibi…
Stop
Muammer Erkul
30 Temmuz 2003 Çarşamba