Ankanın kuyruğundaki yamuk tüy!.. [06 Mart 2002 Çarşamba]

Gözler, göklerde arar Anka kuşunu; Bulutların ardında, ufukların ötesinde… Gözler; göremediği yerlerde bilir onu, ve "bildiği" yerlerde bulur!..
Gözler, göremediği yerlerde bulacağını bildiğinden arar Anka kuşunu bulutların ardında, ufukların ötesinde, hayallerin gerisinde!..
…..
Zümrüdü Anka, başkadır diğer kuşlardan…
Ama;
Anka kuşu avlanmaz…
Avlanan kuş, Anka kuşu olamaz! 

Kimdir av,,, ve kimdir avcı?..
Hangi ok vurabilir Anka kuşunu, hangi ağ durabilir onun önünde ve hangi kement boynuna dolanabilir?..
…..
Bakarsın, avcılar kendini vurmuş;
Hayallerindeeen!..
…..
Ankanın peşinde av’lanan avcı Anka’sız kalır!..
Anka’nın ardında av olan avcı;
Hayalsiz kalır! 

Hayâlsizlik; halsizliktir… Elsizliktir… Ve sessizliktir!..
Hayâlsizlik; nefessizliktir!..
…..
Kendini avcı sananlar, ok salar bulutların ardına ve ufukların ötesine…
Bakarsın ki avcılar kendilerini vurmuş; hayâllerindeeen, hayallerinden!.. 

Bazen de bir çığlık duyarsın, canhıraş;
"Buldum onuu!… Vurdum onuu!.. Tuttum onuu!.."
Şaşırırsın herkes gibi sen bile, gördüğünde Anka’nın gözlerini… Bakarsın… Ve susarsın;
"Bu muymuş?.."
…..
Oturmaktadır şimdi "muzaffer" avcı; "dostlara nisbet olsun" der gibi!..
"Bunu ben buldum, ben vurdum, ben avladım…
Anka kuşu elimde!.." Der gibi. 

Sonrasını biliyorsunuz, değil mi dostlar… Yine de ben anlatayım bir iki satır:
Sonra… Sonra bir sümüklü çocuk der ki;
"Aaa, amca bak, kuşunun kuyruğunda bir yamuk tüy var, yolsana onu!…"
"Komşuu… Komşu, kuşunun gözündeki çapağı alsana…"
"Hemşerim be!.. Çok merak etmekteydim, n’olur bakalım şuna; dişi miymiiş, erkek mi?.."
Sonra?..
Sonrası yok.
Bu hikâye, bu kadar!..

……..
NOT: Ben o kadar çok Anka kuşu avladım, o kadar çok Anka kuşunun kuyruğunu kopardım, ve o kadar çok hayâlsız kaldım ki… Bir zamanlar neredeyse ufukların ve bulutların tükendiğini sanacaktım!..
Yapmayın siz de benim gibi…
Vurmayın, avlamayın, yakalamayın Anka kuşlarınızı…
Bir şekilde elinize geçtiklerinde de yolmayın tüylerini, koparmayın kuyruklarını…
O Anka kuşları ki, size her zaman lâzım, ve sizden sonrakilere…
Bırakın uçsun Zümrüdü Anka’lar bulutların ardında, ufukların ötesinde…
Ne olur!..

Stop
Muammer Erkul
06 Mart 2002 Çarşamba

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir