Her zaman benim dedemden anlattıklarımı okuyacak değilsiniz ya. Alın işte size bir başkasına ait dede hikayesi…
…..
Torunu;
“-Kaç yıldır evlisiniz ninemle” diye sorunca günün birinde…
“-Kırk yılı geçti” demiş dedesi.
“-İyi ama dede, demiş çocuk… Ben sizi hiç kavga ederken görmedim…”
“-Çünkü biz bu güne kadar hiç kavga etmedik!”
“-Allah Allaah! Bu kadar zaman geçmiş evleneli, hayret yani… Bunun bir sırrı varsa söyle de öğrensin insanlar.”
“-Var tabii ki, demiş ihtiyar, gülümseyerek. Gel otur şöyle de anlatayım. Ama iyi dinle ki soranlara anlatırsın.”
“Biz evlendiğimiz zaman paramız, pulumuz, malımız yoktu. Hatta sahip çıkanımız bile yoktu…
Büyükanneni, uzak bir köyden aldım. Nikahımız kıyıldı. Arabaya çeyiz niyetine üç beş parça eşya attılar, ve vurdum kamçıyı ata, yola çıktık…
Bir müddet gitmiştik ki, arabamızı çeken atın ayağı sürçtü. O tökezleyince ben;
-Bu biir, dedim…
Devam ettik yola. Fakat biraz gidince atımın ayağı gene tökezledi. Ben;
-Bu ikii, dedim ve şaklattım dizginleri. Çünkü köye kadar daha çok yolumuz vardı. Tam o sırada, hayvanın ayağı yine sürçmez mi?..
-Bu üüç, dedim ve belimdeki silahı çekip vurdum atı o anda!..
Bunu görünce büyükannen;
-Eyvahlar olsun, biz şimdi ne yapacağız? Sende hiç akıl yok mu? Böyle durup dururken hayvan vurulur mu? Nasıl gideceğiz, halimiz nice olacak, bu eşyaları köye kadar nasıl götüreceğiz” diye söylenmeye başlayınca, ben ona doğru dönerek şöyle dedim:
-Bu biiir!..
…..
İşte o gün bu gündür, gül gibi geçinip gidiyoruz. Bir kere bile kavga etmedik…”
: ) Gördünüz mü dedeyi? Olursa işte böyle olur!..
Halbuki ben…
Şimdi burda… Desem ki:
“Yarından sonraki 7 Kasım Pazar günü, saat 14.00 ile 20.00 arasında, Eyüp’teki kitap fuarının Nesil Yayınları standında… Hem de meşhur hikayeci, candaşım Ahmet Sırrı Arvas ile birlikte, sizlerle buluşmak-kitaplarımızı imzalamak için teşrifinizi bekleyeceğiz…”
Bunu okuyunca, biriniz: “Saat ikide miii” diyeceksiniz, diğeriniz: “Pazar günü müüü” diyeceksiniz, bir diğeriniz: “Sekize kadar mııı” diyeceksiniz… Demeler biter mi hiç; ötekiniz: “Eyüp’te miii”, berikiniz: “Bana çok uzaaak” diye sızlanmaya başlayacaksınız…
Ben ise, önce: “Bu biiiir!” Diyeceğim… Sonra: “Bu onbiiir! Diyeceğim… Ardındansa; kırkbirler gelecek, ellibeşler, yüz bilmemkaçlar!..”
Ben yine de, sizlerden hiç tanımadıklarımı-görmediklerimi çok sevmeye devam edeceğim. Ama bilin ki; ısınacak içim, bize sıcacık bakışlarını akıtanlardan…
……….
YEPYENİ:
Sayfamızın yönetmeni Özcan Ünlü’nün denemelerini topladığı 144 sayfalık kitabı “AYNAYA BAKINCA SÖYLENEN” önceki gün Nesil Yayınları’ndan çıktı. Diyor ki sevgili Özcan: “Bu kitap herkesi kendisiyle yüzleştirecek, kendi kalplerini keşfetmeye davet edecek…”
Stop
Muammer Erkul
05 Kasım 2004 Cuma