Duygu Bahçemiz (BENİM KALEMİM’den – Zümrüt)

 

Kendimi dinliyorum sessiz gecemde
Her doğan güneş karanlık bir gece
Adım adım yaklaşıyor, karanlık bir gölge
Ne yöne koşsam hep peşimde.

Gece oldu mu istemiyorum olsun sabah
Güneş doğdu mu, batsın istemiyorum bir daha
Ömrüm geçiyor bu fani dünyada
Ölüme yaklaşıyorum durmadan bir adım daha.

İşte yine yalnızım sen varsın elimde
Terk etsem de hiç gam yemez beklersin her gece
Bazen kalbime yazarım sevinç ve kederlerimi
Hiç kimse okuyamaz yüreğimi, anahtarı benim elimde.

ZÜMRÜT

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir