Ben bu yerlerin yabancısı kaldım
Dost olamadım bir türlü kuşlarla
Hep o eski efsanelere daldım
Ben aktım gözlerden akan yaşlarla
Ümidi yağmursuz çöllere saldım
Sonra, bir ümit diye sana koştum
Bu güzel hayali yıkmamalıydın
Sana siper olup coştukça coştum
O alçak sürgünü takmamalıydın
Silahsız sapansız boş yere koştum
Topraklardan bile umudu kesip
Başım hülyalarda gezip dururum
Ve sonra çağlardan çağlara esip
Ne vurgunlar yerim, neler vururum
En uslu huyları kana beleyip
"Ses" diyorum, ses versene ne olur!
Can yetim kalmasın, can kafesinde
Bir çiçekle bahar olmaz! Ne olur?
O aslanın artık taa midesinde
Yanan gönül bi-hâr olmaz, ne olur?
Yetim düşüncemi yazdığım gece
Göklere yıldızlar yazılacaktır
Nefsime bir çukur kazdığım gece
O pisliğin özü kazılacaktır
Tertemiz eşikten sızdığım gece
İlhan Palalı