Hani, sen bir mektepsin ya…
Veyahut, senin bir mektebin var ve eğitim görüyor orada insanlar…
Sonra zamanı gelince de mezun oluyorlar ya ordan…
Benim kafamda hep farklı birşey var:
Ben ordan mezun olmak, sonra da gidip başkalarına çalışmak istemiyorum. (Bu ‘başkaları’ velev ki kendim bile olsa…)
Tabir-i caizse "akademisyen" olarak orada kalıp, oraya çalışmaya devam etmek istiyorum ömrümün kalanı boyunca…
De ki vefâ duygusu; de ki ayrılmak korkusu! Veya her ne ise işte…
‘Vermek istemese, istek vermezmiş" ya yüceler yücesi Mevlâ…
Kimbilir… (Veya; "kim bilir"…)
Ne için var/oldu bu duygu bende, kim bilir…
Ama ben mektep’Mde kalmak istiyorum öyle ya da böyle…
Her ne kadar bilmiyor olsam da, bu mektebin böyle bir kontenjanı olup olmadığını!
Veya talep arzı çağırır, oluşur belki de böyle bir imkan… 🙂
Kim bilir…
Güzide
Hiç yuvadan çıkmasa veya uçmaya çalışmasa kuş’a ‘kuş’ denir mi acep!?
Süleyman Eldeniz