Bir dönem haftanın birkaç günü telefon bağlantıları ile Başkent’te olup bitenleri, sıcak gelişmeleri anında TGRT FM dinleyicilerine aktarıyordum. Günde iki üç kez bağlantı kurulduğu anlar da oluyordu. Bu bağlantılarda çok şeyi anlatmak için zamanla yarışıyordum. Ne bilebilirdim ki dinleyicilerimin arasında O’nun da olduğunu…
Ankara’da temasları olduğu zamanlar haber merkezimize de uğrardı, bizlerle sohbet ederdi. İşte günlerden böyle bir gün yine birlikteydik. Hemen beni yanına çağırdı; kucakladı, yanağımdan sıktı, sırtımı sıvazladı ve, "Çok hızlı konuşuyorsun, sözlerin tam anlaşılmıyor. Kelimeleri yutuyorsun daha yavaş ve tane tane konuş" diyerek bana ilk diksiyon dersimi verdi.
O gündür, bugündür konuşmalarıma çok dikkat ediyorum. Telaffuz hatasına düştüğüm zamanlarda da O’nun bu nasihatini hatırlıyorum.
Peki O kim mi? Hemen söyleyeyim O’nun kim olduğunu: 24 yıldır ekmeğini yediğim, çoluğumun çocuğumun rızkını temin etiğim ve her zaman "Allah razı olsun" dediğim Enver Abiler… O’nun gülen yüzünü ömrüm boyunca hiç unutmayacağım.. Ruhu şâd, mekânı cennet olsun…
Akif Bülbül