Yıllar önce, herkes gibi beni de kendilerine âşık ettiklerinde, AĞABEYİME başlıklı bir şiir yazmıştım.
Bu şiir gazetede çıkınca beni odasına çağırıp çok sevindiğini söyledi ve yine yazmamı istedi. Ben de doğum günlerini, bayramları vesile ederek toplam otuz civarında AĞABEYİME başlıklı şiir yazdım.
Bir gün bu şiirleri bir albümde toplayıp kendilerine vermemi istedi. Kurutulmuş çiçeklerle bezediğim bir "Ağabeyime albümü" hazırlayıp kendilerine sundum.
Bizim Sahife’nin sekreterliğini yaptığım yıllarda bir gün beni yanına çağırdı ve sayfanın o güne kadar kalıplaşmış olan mizanpajında değişiklik istedi.
"Eğer istediğim gibi olursa, söz ben de sana bir şiir yazacağım" dedi.
O gün yaşadığım sevinci ve heyecanı tarif edemem. Bütün gün ve gece çalışarak istedikleri gibi 2 sayfayı hazırlayıp ertesi gün arz ettim. Çok beğendiler,
"Tam istediğim gibi olmuş" deyip teşekkür ettiler.
Aradan bir ay geçmeden, özel kalemden çağrıldım. Zarfın içinde, akrostiş olarak adıma yazılmış "Enver Ören" imzalı bir şiir verildi. Sanki dünyalar benim olmuştu. O şiiri Enver Ağabey’in imzasıyla gazetede yayınladım.
Ve öyle sanıyorum ki, "Enver Ören" imzalı başka bir şiir daha yoktur.
Enver Ağabey’imizin bana yazdığı, baş harfleri adımı taşıyan şiir, sayısız ve çok özel sevinçten sadece biridir.
SÖZTUTAN KARDEŞLER HATIRASI
Yıl 1985… Enver Ağabey, Hanefi Söztutan’ın nikâhında, Söztutan kardeşlerle birlikte… Fotoğraftakiler (sağdan sola) merhum Cevdet Yücel Söztutan, Hanefi Söztutan (Enver Abi’ye sarılan), Mehmet Söztutan ve Sadık Söztutan… 6 kardeşten Cafer Söztutan o sırada Sarıkamış’ta öğretmenlik yaptığı, Ömer Söztutan ise okulda olduğu için bu karede yer alamadı.
Hanefi Söztutan (5 Mart 2013 Salı / Türkiye)