Hakikat [13 Mart 2008 Perşembe]

Bilen bilir; göz ve gez arasına arpacık girmeden hedef vurulmaz… Gerçek ile göz arasına da çoğu zaman gözlük gerekir!
Hepsi birer tane oldukları halde, hakikati derinliğinde durduğu için; doğrular sanki çokmuş gibi görünür! Gözlük, hakikati gösterir; bozulmuş gözlere…

Hakikat gözlüktür çoğu kimse için. Fakat gözlüğe bakmak farklıdır, gözlükten bakmak farklıdır… Gözlüğüne neresinden bakacağını bilmeyen kişinin gerçeği; “gözlüğün göstermediği” yönündedir ki, sözü de yalan değildir! Çünkü o göremiyor. Yalan söylemiyor, ama boyunca yanlışta!.. O kimsenin doğrusu, herkes için doğru değildir ve kendisi için de sürekli doğru değildir… Hekimin yazdığı camlar takılmış gözlüğü ne zaman ve nasıl kullanacağını bilen kişi, görmekte zorlandığını seçer. İşte o zaman, karşısında durmakta olan doğru, ona da belirir!..

Doğru, güneş gibidir. Dönek olan dünyadır insanın ayağı altında! Veya insan eliyle kesilmiştir güneşin ışığı… Suç, doğrunun değildir!
Doğru olan; güneşin hep aynı noktada durduğu ve aynı yerden baktığıdır bütün insanlara… İnsanlar sayısız kadar çoktur ve sayısız kadar ayrı noktalardan bakmaktadırlar güneşe… Dolayısıyla bir olan bin görülür. Herkes gerçeği göstermeye çabalar, ama ayrı noktalardan…
Doğru; bir güneş gibi tek göz, tek bakıştır bütün yüzlere… Ama sayısız yüzden bakışlar yönelir güneşe. Üstelik o parıltıya bakamayan, kamaşmış gözlerin her biri, kendi bulunduğu yüzdeki eşinden bile farklı görür çoğu zaman…
Gerçek ortada dursa bile, işin hakikati; hakikat ehlinin gösterdiğidir! Yoksa göz, güneşi; içinden baktığı çerçeveden küçük görür ve akla da öyle bildirir…
Gerçek ordadır, göz buradadır ama hakikat başkadır. Hakikat; göz ile doğru arasına, hekimin koyduğu gözlük camının gösterdiğidir ve bunun izahıdır!

Bunca sözün açıklaması, basit bir çizimdir: Al eline kalemi, aşağısına yeryüzü çiz kâğıdın ve yukarısına güneşi. Güneşten çıkıp, dünyanın her yanına giden okları unutma arada… İşte bu, küçük çocukların da çizdiği ve çocukluğumuzdan beri sıkça yaptığımız resimdir. Bugünkü fark; her ok “iki yönlü” olsun…
Güneş, gerçektir; bütün gözlere aynı bakar… Bütün gözler ise aynı güneşe bakar, fakat kendi deliklerinden!
Gerçek ordadır, göz burada;
Öyleyse hakikat gözlüğünü bulmak lazım!

Stop
Muammer Erkul
13 Mart 2008 Perşembe

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir