Bütün yazılarımızda Türkçe’nin önemini anlatıyor, hatta zaman zaman imla kurallarına dikkat etmeyenleri tatlı tatlı azarlıyoruz.
Peki, neden o zaman bu köşenin adı “STOP”?
Aslında, STOP kelimesi (stop lambası, stop levhası, istop oyunu) televizyon, radyo, otobüs gibi Türkçemize girmiş bir kelimedir. Yazılarımızı takip edenler bilirler; bu ismin konulmasının özel bir sebebi vardır, defalarca kez yazdığımız… Ancak yeni tanışanlar için hızlı bir cevap olması için yazılarımızdan birkaç alıntı yayınlayalım.
94 Temmuz’unun son günlerinde başlamıştı köşemiz.
Meşhur 94 krizinin ardından, kendi halindeki işyerim Merajans’da tepinip dururken; “içinde fıkra ve fıkramsı yazılar bulunacak bir köşeye” ihtiyaç olduğu haberi geldi gazetemizden.
Genel yayın müdürü İsmail Kapan’dı o zamanlar. Yani, o günkü düşünceleriyle; “Böyle köşe olmaz, hemen kaldıralım”cıları; “Yahu durun!.. Biraz bekleyelim de neler olacağını hep birlikte görelim” tavrıyla susturup, Stop’a mühim bir engel atlatan İsmail abi…
Malumunuz; “Stop” isminiyse Enver abimiz koymuştu…
Büyük “SIRRIMIZ” [26 Temmuz 2001 Perşembe]
94 Temmuz ayında üçüncü defa işe başladım. Gazetenin bir çeyrek sayfası verildi bana. Dendi ki: “Bir çocuk çizin, elinde STOP levhası tutsun” yani gelen dursun, bakan kalsın!..
Dedim ki kendi kendime: “Sana bu işi üç ay yaptırırlarsa öpüp başına koy. Gün gelir torunların olursa (dedeniz yazarlık bile yapmıştı) diye anlatırsın!..”
Teşekkür mektubu [11 Şubat 2010 Perşembe]