Ne diyeyim sana;
Ağlamakla gülmek arası?..
Gelmemekle gelmek ve özlemekle beklemek arası!..
Kelimem,,,
idin benim
🙂
..ve öyle kalmanı da dilerdim.
Hâlâ öyle güzel gülümsüyorum, evet…
Hâlâ ve hatta daha yakışıklıyım artık, evet; çünkü dudaklarımda daha güzel kelimeler var…
Sen… Daha güzelsindir sen de şimdi, bilirim;
Çünkü kulakların daha çok kelimemi duyar, daha çok kelimem yoğrulur içinde…
Ve pişer, ateşinde!..
Ne diyeyim sana şimdi;
Kelime yok!..
Hayret,,, ki senin için, kelimem yok!..
Halbuki ne çok kelimeler saklıydı senin için; bayram şekerleri gibi, bütün ceplerimde!..
Bir öpücüğünden daha sıcak hangi akşamdan bahsediyorsun şimdi sen?..
Şaşırıyorum!..
Ve yine ürperiyorum;
Çünkü şimdi yine, yıllar öncesinden kalmış bir damla ter yuvarlanıyor boynumdan,,,
..dursuuz, duraksız!..
Sıcak, evet; içimden geçen duygular…
Ortasından nehir akan şehirler bunun için bana benziyor!
Bu yüzden sıcak bana, kelimelerimse sana benziyor…
Bu yüzden, sıcak ve kelimeler…
Bu yüzden sıcak kelimeler;
Bize benziyor!..
Stop
Muammer Erkul
30 Temmuz 2004 Cuma