Su toplar parmaklarım! [15 Ekim 2010 Cuma]

Her harf, yakıp kâğıdı, tek tek dökülür yere;
Eğer adını yazsam!..

Gözüne baksam; ateş akar içime…
Sokulsam; tenim kavrulur nefesinden, kururum susamış fidan gibi!..
…..
Aaah, dokunsam yârime; su toplar parmaklarım!..

Saçının her bir teli ateşlenmiş fitildir, bilirim; değdiğinde yüreğime yeer(i)yerinden oynatır!..

Eriyen bir kırmızı mumla mühürledin ağzımı;
Hapsoldu dilim!..
…..
Mahpus oldum, içinde…
Sordular; kim o?..
Düşündüm;
Ben kimim!..

Kimim ben?..
…..
Kibrit yanar, tükenir;
Yaktı, diye suçlarsın parmağının ucunu!..

Suçlu kim?..
Ve suç ne?..
Saçının bir teline dokunamam, ve bakamam yüzüne ve sokulamam nefesinin yayıldığı havaya…
Ateşin kararttığı bir kibrit çöpü gibi; yandıkça eğilirim, kıvrılırım, bükülürüm elinde…
..de, diyemem;
Mühürledin ağzımı!..
Hapsoldu dilim, açılmaz artık dudağım!..

Dokunsam tenine; su toplar parmaklarım!..
Sokulsam; kavrulurum!..
Baksam;
Ateş akar içime…
…..
Eğer adını yazsam…
Her harf, yakıp kâğıdı, dökülür tek tek yere!..

Stop
Muammer Erkul
15 Ekim 2010 Cuma

3 yorum

  1. Abi sen benim yakan ateşimi cümlelere döküyorsun bir okadar daha yanıyorum.
    Sen güzel insan itfaiye çağırsan iyi olacak:)

  2. :(( Süpersiniz gerçekten de, yüreğinize sağlık.
    Çok teşekkürler efendim, iyi ki varsiniz…

    GÜL

  3. Beş duyundan yoksun, sadece kalbinle sevmek, sevebilmek..
    Yanmak bu olsa gerek..

    NEŞE

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir